De oudejaars

Mehr zum Buch

Een jaar lang trok Claudia de Breij zich terug om te werken aan de oudejaarsconference, een mijlpaal in haar carrière. Het lastige is: je kunt een jaar niet vooraf onderzoeken dus deed ze wat ze meestal doet als ze aan een voorstelling werkt: ze maakte opschrijfboekjes vol knipsels en aantekeningen, om te kijken of er grappen in zaten en verbanden ontstonden. Maar ze wilde meer weten, vooral over de vluchtelingencrisis, een van de belangrijkste en dringendste tekenen van onze tijd. Erover lezen is één ding, maar ze wilde ernaartoe. De route reizen van de vluchteling die naar Nederland komt, maar dan in omgekeerde volgorde. Het bracht haar naar het azc in het voormalig Militair Hospitaal in haar eigen Utrecht, via de gezinslocatie voor asielzoekers in Katwijk, naar de grens van Griekenland en Macedonië, en de tentenkampen in Libanon. Het leverde niet alleen een schitterende conference op, maar ook een serie ontroerende en soms grappige verhalen over een reis die haar de ogen opende - niet alleen voor andere mensen en andere landen, maar vooral voor het grootse leven in dit kleine land. Claudia de Breij (1975) maakte tot nu toe zeven succesvolle theatervoorstellingen, waarvan Hete vrede de Poelifinario ontving. Haar meest recente boek, Neem een geit, verkocht tot nu toe ruim 100.000 exemplaren en werd genomineerd voor de NS Publieksprijs. In 2016 ontving ze uit handen van Herman van Veen, die kreeg van Wim Kan, de Louis Davidsring.