Ludzie na walizkach

Mehr zum Buch

Ludzie na walizkach to zbiór rozmów Szymona Holowni z osobami, które choroba, nieszczesliwy wypadek albo zly los doprowadzily na granice zycia i smierci. Czy stamtad widac wiecej? Jaki sens ma cierpienie? Jak nie poddac sie zwatpieniu? Co o zyciu moga nam powiedziec ci, którzy na wlasnej skórze przekonali sie, jak bardzo jest ono kruche? Wsród bohaterów ksiazki znalezli sie nie tylko pacjenci i ludzie chorzy, ale równiez ich najblizsi oraz lekarze - z ludzkim bólem zmagajacy sie na co dzien w zyciu zawodowym. O dramatycznych wyborach, z jakimi przyszlo im sie zmierzyc, rozmówcy Holowni opowiadaja jednak bez ckliwosci, za to z ogromnym dystansem i madroscia.Z cierpiacymi trzeba rozmawiac jezykiem znanym tylko tym, którzy przeszli przez cierpienie. Wie pan, kiedy umarla moja córka, a moja zona lezala w szpitalu, mialem wokól siebie wielu pocieszaczy, tlumaczy, medrców przekonanych, ze skoro wpisza cierpienie w jakis lancuch przyczyn i skutków, przestanie byc ono grozne, ze jesli cos zrozumiem - przestane czuc ból. To bzdury. Najwiecej zrobili dla mnie ci, którzy nic nie mówili, po prostu przyszli i siedzieli. To ja robilem im herbate, pytalem, czy czegos im nie trzeba. Wbrew dzwoniacym do mnie wtedy psychologom, którzy proponowali, ze wyprowadza mnie z poczucia zaloby, cierpienie ma i musi miec swoje miejsce w naszym zyciu.