Mariusz Borowiak Bücher

Seria 22 książek Wydawnictwa Stara Szuflada poświęcona jest dziejom Marynarki Wojennej Polski Odrodzonej. Mariusz Borowiak, jeden z najbardziej dziś znanych polskich pisarzy i dziennikarzy morskich, przedstawia znaczące wydarzenia na temat biało-czerwonej bandery na rzekach Wisły, Piny i Prypeci oraz Bałtyku w okresie dwudziestolecia międzywojennego, jak również wojenne losy polskich marynarzy w czasie II wojny światowej. Dodatkowa atrakcją serii są unikalne zdjęcia i relacje naocznych świadków wydarzeń, którzy związali z Marynarką Wojenną w latach II Rzeczypospolitej swoje życie, oraz kopie dokumentów przechowywane w archiwach krajowych i zagranicznych.

Nowa seria Wydawnictwa Napoleon V poświęcona jest historii Polskiej Marynarki Wojennej w latach 1918-1946. W tym unikalnym wydawnictwie, w 27 tomach, zostaną przedstawione najważniejsze wydarzenia z dziejów biało-czerwonej bandery na wodach Wisły, Piny, Prypeci oraz Bałtyku w okresie dwudziestolecia międzywojennego, jak również wojenne losy polskich marynarzy w czasie II wojny światowej. Polecamy także 21-tomową serię Wydawnictwa Napoleon V Polskie okręty wojenne w Wielkiej Brytanii i Szwecji 1939-1945.

Porywająca historia o niemieckich okrętach podwodnych, które w przededniu kapitulacji Trzeciej Rzeszy, nie chcąc się poddać aliantom, uciekły do Ameryki Południowej. Jednym z najefektywniejszych środków transportu, który niemieccy zbrodniarze wykorzystali do ucieczki przed wymiarem sprawiedliwości były okręty podwodne - tak przynajmniej twierdzą zwolennicy teorii spiskowych. Wiadomo, że zdecydowana większość hitlerowskich oprawców nigdy nie została osądzona, a przed sprawiedliwością uciekło (z nową tożsamością) wielu wysoko postawionych morderców. Dlaczego to właśnie naziści w Argentynie, Brazylii, Paragwaju, Chile lub Urugwaju szukali bezpiecznego schronienia przed wymiarem sprawiedliwości? Czy jest prawdą, że już na kilka miesięcy przed zakończeniem wojny oceaniczne okręty podwodne Hitlera przywiozły ogromne ilości waluty i drogocenne precjoza do Ameryki Południowej? Autorzy książki dotarli do niepublikowanych dokumentów, które udało się odnaleźć w Anglii, Argentynie, Niemczech i USA. Rozszyfrowali wiele zagadek - obalają mity i demaskują kłamstwa o wywozie przez U-Booty dużej ilości skarbów, głównie złota, oraz dokumentów najcenniejszych projektów zbrojeniowych Rzeszy Niemieckiej, które miały odmienić losy wojny.

Seria 22 książek Wydawnictwa Stara Szuflada poświęcona jest dziejom Marynarki Wojennej Polski Odrodzonej. Mariusz Borowiak, jeden z najbardziej dziś znanych polskich pisarzy i dziennikarzy morskich, przedstawia znaczące wydarzenia na temat biało-czerwonej bandery na rzekach Wisły, Piny i Prypeci oraz Bałtyku w okresie dwudziestolecia międzywojennego, jak również wojenne losy polskich marynarzy w czasie II wojny światowej. Dodatkowa atrakcją serii są unikalne zdjęcia i relacje naocznych świadków wydarzeń, którzy związali z Marynarką Wojenną w latach II Rzeczypospolitej swoje życie, oraz kopie dokumentów przechowywane w archiwach krajowych i zagranicznych.

Działania bojowe sześciu niemieckich okrętów podwodnych typu II B przeciwko rosyjskiej Flocie Czarnomorskiej i żegludze handlowej na Morzu Czarnym w latach 1942-1944 nie były dotychczas w takim ujęciu przedmiotem rozważań i badań polskich historyków, publicystów i dziennikarzy zajmujących się literaturą wojenno-morską. Niniejsza książka powstała głównie w oparciu o raporty dowódców i dzienniki jednostek podwodnych (Kriegstagebcher Deutscher U-Boote; KTB) U 9, U 18, U 19, U 20, U 23 i U 24 oraz setki stron dokumentów przechowywanych w U.S. Naval War College w Newport w Stanach Zjednoczonych i The National Archives w londyńskim Kew. Materiały te potwierdzają działalność bojową sił nawodnych i podwodnych Kriegsmarine oraz innych flot państw sojuszniczych Włoch, Rumunii i Bułgarii na południowym wschodzie i południowym zachodzie Europy. Wykorzystałem także pasjonujące wspomnienia naocznych świadków oraz literaturę fachową w języku niemieckim, angielskim i rosyjskim, dzięki czemu udało się wypełnić zasadniczą lukę na rynku polskich publikacji poświęconych działalności bojowej U-Bootów na czarnomorskim teatrze działań w II wojnie światowej. W kwietniu 1942 r. Niemieckie Naczelne Dowództwo Marynarki Wojennej w Berlinie podjęło decyzję o stworzeniu na Morzu Czarnym flotylli okrętów podwodnych. Szczegółowy plan transportu częściowo rozmontowanych U-Bootów drogami wodnymi i lądowymi (do tego celu postanowiono wykorzystać głównie niemieckie autostrady i Dunaj) w dwóch grupach po trzy jednostki uznano za szalony pomysł. Cała trasa, biegnąca niemal w poprzek Europy, liczyła około 2500 km! Do przygotowania i przeprowadzenia tej niespotykanej i bardzo skomplikowanej operacji powołano specjalną 600-osobową grupę transportową. Małe wilki admirała Karla Dnitza, naczelnego dowódcy niemieckiej floty podwodnej (U-Bootwaffe), weszły w skład grupy bojowej 30. U-Flottille w Konstancy (Rumunia). W książce opisano każdą akcję bojową, w której uczestniczyły załogi U-Bootów typu II na tym nieco zapomnianym akwenie operacyjnym. Pod koniec października 1942 r. U 24 jako pierwszy wyruszył z Konstancy na kilkunastodniowy patrol frontowy. Do końca roku dołączył do niego U 9, natomiast pozostałe jednostki flotylli rozpoczęły aktywną działalność później, w pierwszych miesiącach 1943 r. Niemieckie okręty podwodne miały działać na szlakach komunikacyjnych przeciwnika przebiegających u zachodnich i południowych wybrzeży Kaukazu. Zagłada stalowych rekinów Hitlera, które w ciągu dwóch lat wzięły udział łącznie w 57 patrolach bojowych i zatopiły lub uszkodziły 32 jednostki wojenne i handlowe o tonażu prawie 47 000 t, ze względu na ciężką sytuację panującą na froncie była nieuchronna. W przedostatnim roku wojny wszystkie małe okręty podwodne typu II B, które uczestniczyły w patrolach bojowych przeciwko rosyjskiej żegludze, z powodu przeważających sił morskich przeciwnika zostały wyeliminowane z walki (trzy z nich, kiedy odcięto im wszystkie drogi ucieczki, zostały zatopione przez swoje załogi koło wybrzeży Turcji). Alianci przyjęli tę wiadomość z dużą ulgą, bowiem okręty podwodne Kriegsmarine nie zdążyły ewakuować się na Morze Śródziemne przez Bosfor i Dardanele, gdzie mogłyby z większym powodzeniem zwalczać statki handlowe.

Nowa seria Wydawnictwa Napoleon V poświęcona jest historii Polskiej Marynarki Wojennej w latach 1918-1946. W tym unikalnym wydawnictwie, w 27 tomach, zostaną przedstawione najważniejsze wydarzenia z dziejów biało-czerwonej bandery na wodach Wisły, Piny, Prypeci oraz Bałtyku w okresie dwudziestolecia międzywojennego, jak również wojenne losy polskich marynarzy w czasie II wojny światowej. Polecamy także 21-tomową serię Wydawnictwa Napoleon V Polskie okręty wojenne w Wielkiej Brytanii i Szwecji 1939-1945. W następnych tomach: 3 Pierwsze okręty na Bałtyku 4 Dywizjon Kontrtorpedowców 1932-1939

Nowa seria Wydawnictwa Napoleon V poświęcona jest historii Polskiej Marynarki Wojennej w latach 1918-1946. W tym unikalnym wydawnictwie, w 27 tomach, zostaną przedstawione najważniejsze wydarzenia z dziejów biało-czerwonej bandery na wodach Wisły, Piny, Prypeci oraz Bałtyku w okresie dwudziestolecia międzywojennego, jak również wojenne losy polskich marynarzy w czasie II wojny światowej. Polecamy także 21-tomową serię Wydawnictwa Napoleon V Polskie okręty wojenne w Wielkiej Brytanii i Szwecji 1939-1945.

Nowa seria Wydawnictwa Napoleon V poświęcona jest historii Polskiej Marynarki Wojennej w latach 1918-1946. W tym unikalnym wydawnictwie, w 27 tomach, zostaną przedstawione najważniejsze wydarzenia z dziejów biało-czerwonej bandery na wodach Wisły, Piny, Prypeci oraz Bałtyku w okresie dwudziestolecia międzywojennego, jak również wojenne losy polskich marynarzy w czasie II wojny światowej. Polecamy także 21-tomową serię Wydawnictwa Napoleon V „Polskie okręty wojenne w Wielkiej Brytanii i Szwecji 1939-1945”.W następnych tomach: 3 Pierwsze okręty na Bałtyku 4 Dywizjon Kontrtorpedowców 1932-1939

Książka ta zawiera blisko 90 szkiców historycznych i współczesnych dotyczących związków Wielkopolski z morzem od X do XX wieku. Region ten wyróżnia się na tle Polski dzięki swojej kluczowej roli w kształtowaniu państwa, unikalnej strukturze gospodarczej i społecznej oraz specyficznym cechom geograficznym. Dla nieznającego tematu czytelnika pojawia się pytanie: gdzie leży Wielkopolska w kontekście morza? Okazuje się, że od najdawniejszych czasów mieszkańcy Wielkopolski interesowali się otaczającym ich światem z różnych powodów. Publikacja ta jest pierwszym tego rodzaju opracowaniem, które przedstawia sylwetki Polaków związanych z morzem z tego regionu, historię statków noszących nazwy miast Wielkopolski oraz zasługi przedsiębiorstwa armatorskiego „Biały Orzeł”. Książka przybliża również rolę Poznania w rozwoju współczesnej gospodarki morskiej. Choć oparta na źródłach archiwalnych i literaturze, ma charakter popularny i przystępną formę. Bohaterowie tej publikacji żyli z morza i dla morza, zapisując się w świadomości Polski. O niektórych z nich, zwłaszcza z przełomu średniowiecza i nowożytności, mamy jedynie ulotne informacje.

Spis treści: Niełatwe początki Marynarki Wojennej II Rzeczypospolitej /7 Niemieckie trałowce redowe typu FM w Polskiej Marynarce Wojennej /31 2.1. Zakup poniemieckich minowców przez PMW /31 2.2. Pracowita służba „ptaszków” na wodach Zatoki Gdańskiej /42 2.3. „Trzecie” życie trałowców typu FM /78 Nowa generacja pełnomorskich minowców w PMW /93 3.1. Kreatywne działania dowódcy Floty /95 3.2. Geneza powstania trałowców wz. 1933 /97 3.3. Od złożenia ofert do rozpoczęcia budowy minowców /102 3.4. Budowa „ptaszków” w Stoczni Modlińskiej, Warsztatach Portowych Marynarki Wojennej w Gdyni i Stoczni Gdyńskiej /117 3.5. Spacer po okręcie typu Jaskółka /133 3.6. Ostatni etap budowy, próby i wcielenie do służby /138 Dywizjon Minowców 1936-1939 /147 4.1. Służba pod polską banderą /147 4.2. Rejsy szkolne i wizyty międzynarodowe /155 Druga seria „ptaszków” /169 5.1. Budowa trałowców typu (podtypu) Czapla /169 5.2. W przededniu wojny /176 Minowce we wrześniu 1939 r. /183 6.1. Pierwsza bitwa powietrzno-morska II wojny światowej /187 6.2. Działania bojowe minowców i zagłada dywizjonu /200 6.3. Kapitulacja /215 Bibliografia /217