"Alkohol" ist eine autobiografische und wissenschaftliche Studie über Alkoholismus, die surrealistische Einblicke in unsere komplexe Epoche bietet. Mit Ekel und Begeisterung thematisiert das Buch Wahnsinn, Schmerz, Liebe und Hass in einem Bulgarien zwischen Kommunismus und EU-Beitritt. Es weckt Neugier auf mehr von Kalin Terzijski.
„Wahnsinn“ ist eine sorgfältige und genaue Beschreibung der Schritte, die einer im Innern und in der Außenwelt geht, um die Wiederholungs- schleife der Generationenzwänge zu kappen und berauscht und voll von Ängsten, aber auch voller Liebe und frohen Mutes zu erwachen. Im eigenen Leben – bereit fürs Neue – in diesem Leben.
Povídkový soubor Máte někoho, kdo vás miluje? je první knihou bulharského prozaika a básníka Kalina Terzijského převedenou do češtiny. Obsahuje šestnáct textů, jejichž společným tématem není ani tak láska – ač by to název mohl napovídat – jako spíš život sám, ve svých nejrozmanitějších podobách, včetně těch nejpodivnějších a nejgrotesknějších. Hrdiny těchto mikropříběhů sledujeme často v situacích, které se na první pohled jeví jako banální (procházka městem v lijáku, setkání se žebrákem), ale nakonec se ukazují být klíčovými a v určitém smyslu mezními. Terzijski umí nejenom bravurně popsat proměnu „spořádaného“ muže v bestii nebo zmapovat život obyčejného člověka, má i výjimečný smysl pro absurdno a (černý) humor.
Outsiderzy, alkoholicy, wyłudzacze, kolekcjonerzy cudzych żyć, nieznośni sąsiedzi, niespełnieni kochankowie – to właśnie oni zaludniają rzeczywistość Kalina Terzijskiego. Obyczajowy obrazek sąsiaduje tu z przełamanym przekorną puentą symbolizmem, przed melancholią i powagą życia chronią zaś ironia i zgryźliwy humor. Bohaterowie „Czy jest ktoś, kto cię kocha” przypominają nas samych tak bardzo, że być może lektura jest tylko złudzeniem i to my sami odgrywamy w opowiadaniach sofijskiego pisarza główne role. Bo przecież „nie radzimy sobie szczególnie dobrze” i do złudzenia przypominamy Antona K., który mógłby bez trudu zamienić się miejscami z Kafkowskim Józefem, gdyby tylko sławniejszego K(olegę) wzięły w obroty i przemieliły tryby codzienności. Ale jest u Terzijskiego tęsknota za miłością, jej fizyczna wręcz potrzeba, która nawet w chwilach cynizmu przebija na wierzch i przynosi nadzieję.