Het nieuwe boek van Paulien Cornelisse gaat niet over taal, maar over een cavia die op de afdeling Communicatie van een kantoor werkt. Oké...Een cavia op een kantoor tussen de mensen: het klinkt wat onwerkelijk, maar voor iedereen die maar een blauwe maandag met collega’s heeft gewerkt, zullen de kantooravonturen in De verwarde cavia heel herkenbaar zijn. Van de symbiotische relatie met het koffiezetapparaat tot passief-agressieve e-mails en duizelingwekkende perikelen rond de lief- en leedpot.
Cavia, een vrijgezelle cavia, werkt op een communicatieafdeling van een kantoor en krijgt te maken met typerende werksituaties zoals roddelende collega's en mailblunders.
Wat is het verschil tussen leuk en leuk-leuk? Wat zijn de fijnere nuances van nazi-Duits en porno-Duits? Wat is nouveau kak? En dan nog iets is de opvolger van Taal is zeg maar echt mijn ding, waarvan meer dan 400.000 exemplaren zijn verkocht. Ook dit nieuwe boek staat weer vol met even onnuttige als amusante analyses van ons taalgebruik. Niet over hoe mensen met elkaar zouden moeten praten, maar over hoe ze dat per ongeluk doen.
Paulien Cornelisse schrijft over taal. Niet over hoe het zou moeten, of hoe verschrikkelijk het is dat er mensen zijn die 'groter als mij' zeggen. Nee. Het gaat over taal zoals die op dit moment gesproken wordt. Dat is soms walgelijk, en soms aandoenlijk. Wat volgens Paulien Cornelisse in ieder geval vaststaat, is dat mensen bíjna nóóit zeggen wat ze bedoelen. ('Als ik even heel eerlijk ben' lijkt de opmaat tot vriendelijk commentaar, maar is meestal de inleiding tot keiharde kritiek onder de gordel).
Offers advice for dressing to correct physical flaws and boost self-esteem, discussing such topics as makeup, accessories, and looking one's best while pregnant.