Monika Kamińska Bücher

Ausgangspunkt dieses Buchs ist die Kritik der geläufigen Lesart, welche Janusz Korczaks ethische und pädagogische Auffassungen umstandslos mit denen Martin Bubers in eins Setzt. Mit Rückgriff auf die Philosophie von Emmanuel Levinas zeigt Monika Kaminska, inwiefern diese GleichSetzung zu einer unangemessenen Interpretation Korczaks führt. Die Untersuchung geht zunächst biographischen Zusammenhängen nach: Für alle drei Denker war ihre Herkunft aus osteuropäischen jüdischen Familien und Kulturkreisen auf unterschiedliche Weise prägend. Später formten sie ihre Positionen jeweils mit Rekurs auf die talmudische Hermeneutik aus. Die Autorin macht in ihrer Interpretation vor allem zwei Einwände geltend: zum einen, dass jüdische Philosophie nicht einfach als ein in sich homogenes Gebilde betrachtet werden kann, zum anderen, dass Korczaks Grundauffassung des ethischen Verhältnisses zum Anderen – sein Verständnis der Ich-Du-Beziehung – mit derjenigen Bubers keineswegs identisch ist.

Kuku na kilka dni zostaje sam z tatą. Jest smutny, bo mama nie zostawiła mu żadnej pamiątki, więc chłopiec boi się, że o niej zapomni. Wtedy tata przypomina, że przecież ma swój pępek najlepszą i najtrwalszą pamiątkę po mamie! Wyciąga album ze zdjęciami i zaczyna wspominać czasy sprzed narodzin synka. Wzruszająca historia o tęsknocie, miłości i szczęściu. Monika Kamińska z wykształcenia biolog i dietetyk, prywatnie mama trójki dzieci, mieszkająca na stałe we Francji. Kuku i historia pępka jest jej debiutem literackim. Andrzej Tylkowski rysownik i współwłaściciel wrocławskiego Ilustris. Jego charakterystyczne rysunki ozdabiają pocztówki, kubki, torby i koszulki. W Kuku i historii pępka debiutuje jako autor ilustracji książkowej.

Niedźwiadek i jeżyk miło spędzają czas, wędrując po lesie. Nagle niebo zasnuwają ciemne chmury. To znak, że zbliża się burza. Podczas szukania bezpiecznej kryjówki okaże się, że każdy z przyjaciół boi się czegoś innego. To wzruszająca opowieść o tym, że strach czują wszyscy: i mali, i duzi. Najważniejsze, żeby dzielić go z kimś bliskim, bo wtedy staje się jakby mniejszy.

Minęła jesień. Niedźwiadek i jeżyk długo się nie widzieli, bo przygotowywali schronienia na zimę: Nunek zbierał liście, a Niedźwiadek urządzał legowisko w jaskini. Czy przyjaciele będą musieli rozstać się na wiele tygodni? Czy znajdą sposób, by za sobą nie tęsknić? To wzruszająca opowieść o tym, że tęsknota jest dobra, bo pozwala nam zrozumieć, kto i dlaczego jest dla nas ważny.

Kuku chce zostać superbohaterem. Biega po domu w pelerynie i wydaje z siebie groźne okrzyki. Nie wszystko idzie zgodnie z planem, ale Kuku przekonuje się, że ma w domu prawdziwego superbohatera. To jego tata! Ciekawe, jak wygląda jego peleryna?

Niedźwiadek i jeżyk wybierają się nad jezioro. Planowali tę wycieczkę od dawna i bardzo się na nią cieszą. Droga jest długa i jeżyk coraz bardziej się męczy, dlatego niedźwiadek oferuje mu pomoc. I wtedy dla niego samego wędrówka też staje się trudniejsza. To ciepła opowieść o tym, że pomaganie, choć czasami niełatwe, może uszczęśliwić dwoje przyjaciół.

Nowa seria Moniki Kamińskiej, autorki ciepło przyjętych książek o małym Kuku (m.in. „Kuku i historia pępka”). Tym razem wykreowała sielski klimat, w którym najciekawsze przygody rozgrywają się w domu. Nadeszła zima. Jest taka, jak trzeba – mróz szczypie w policzki, śnieg porządnie sypie, no i zbliżają się święta. Można lepić bałwany, można rzucać się śnieżkami, można całe dnie spędzać na dworze! „Rodzice jakoś wcale nie lubią wychodzić na dwór, kiedy jest zimno. Ala mówi, że rodzice są jak niedźwiedzie – najchętniej całą zimę przesiedzieliby w jaskini. Czyli w domu. Ja nie rozumiem czemu. Przecież zimą jest tak pięknie i można robić mnóstwo ciekawych rzeczy. A mama i tata zamiast wyjść na dwór, siedzą w swoim gabinecie i oboje mają wokół siebie pełno kubków z herbatą. Takie herbaciane królestwo”.

Kuku ma urodziny i wszyscy życzą mu szczęścia. Więc koniecznie chce je złapać, dotknąć i zobaczyć jak ono wygląda! Szuka po całym domu i nigdzie go nie ma Na szczęście jest mama, która cierpliwie i łagodnie wytłumaczy, czym jest szczęście i gdzie można je odnaleźć - nawet będąc już w piżamie.

Jest rok 2103. Wojtek ma 11 lat i jedno marzenie: chce wyjść na dwór i odetchnąć świeżym powietrzem. Ale mieszka na planecie, która umarła, dlatego przy każdym wyjściu musi zakładać szczelny kombinezon i maskę, a do szkoły przedostawać się tunelami. Dawny świat zna tylko ze starych książek i filmów. Nowych już nie ma, bo na wszystko brakuje surowców. Tymczasem Instytut Rozwoju, w którym pracuje tata chłopca, dokonuje niebywałego odkrycia: oto bowiem odnaleziono planetę, która zdaje się nadawać do zamieszkania przez ludzi. Całe społeczeństwo ogarnia ekscytacja związana z szansą powrotu do życia sprzed katastrofy ekologicznej. Ale dlaczego rodzice Wojtka zachowują się w tak niepokojący sposób? Czyżby coś ukrywali przed dziećmi? Czym rzeczywiście zajmuje się ojciec? I dlaczego nagle kilka osób z rodziny zaczyna śnić te same sny o roślinach? Babcia odkrywa przed rodziną tajemnicę swojej tożsamości, która zmusza ją do opuszczenia domu i ukrywania się przed władzami. Czy naprawdę jest aż tak niebezpieczna? Pierwsza część nowej futurystyczno-ekologicznej serii, w której nauka splata się z przygodą