Dieser Autor zeichnet sich durch einen lyrischen Stil aus, der sich häufig mit Themen wie Liebe, Trennung und Sehnsucht beschäftigt, wobei eine klassische Sensibilität durchscheint. Nach einem tiefgreifenden persönlichen Verlust wandte sich ihr Werk der Betrachtung der Leere des Lebens, des Todes und der Trauer zu, was zu intensiveren Erkundungen von Form und Inhalt führte. Ihre poetische Meisterschaft zeigt sich besonders in den Rubaiyat, die sie im traditionellen Aruz-Metrum verfassten. Diese Werke demonstrieren eine tiefe Auseinandersetzung mit klassischen poetischen Strukturen und die gekonnte Behandlung emotional resonierender Themen.
"Ozan, şiirini yazarken, belleğindeki tüm sözcüklerden anlatmak istediğine en uygun olanları bulmak, sonra da sezgisiyle, özeniyle ve ustalığıyla bu sözcükleri yan yana, alt alta getirerek şiirini kurmak zorundadır. Bu konuda bilinmesi gereken tek kural, her söz dizisinin şiir olmadığı ama her şiirin bir söz dizisi olduğudur." Ümit Yaşar Oğuzcan
Gelme diyecektim, geldin. İyi ettin geldiğine. Nerdeyiz? Bir şehir yanıyor, dikkat et. Tutuşabiliriz, işte ilk ateş gözlerine düştü, sonra dudaklarına, saçlarının arasına kıvılcımlar doldu ışıl ışıl. Yanıyorsun, yanıyorum, yanıyoruz.Aramakla yetinsek bunlar gelmeyecekti başımıza. Yine de memnunum. İyi ettin geldiğine. Taş olup kalmaktansa, ağaç olup yanmak iyi. Ellerini ver, ellerini. Öpüşmeye susadım. Tırnak uçlarından öpmeye başlayacağım seni. Titreme, yanıyorsun.