Matt McCarthy ist Assistenzprofessor für Medizin an der Cornell University und bekannt für seine aufschlussreichen Schriften zu medizinischen Themen. Seine Arbeit untersucht die komplexe Schnittstelle von Wissenschaft, Menschlichkeit und den Herausforderungen des modernen Gesundheitswesens. McCarthys Prosa ist sowohl zugänglich als auch tiefgründig informativ und zieht die Leser in die kritischen Themen unserer Zeit hinein.
An international bestseller often reflects universal themes that resonate with a wide audience, combining compelling storytelling with relatable characters. These books typically explore profound emotions, intricate relationships, or thrilling adventures, capturing readers' imaginations and sparking conversations across cultures. The popularity of such titles often leads to adaptations, merchandise, and a dedicated fan base, showcasing their impact on contemporary literature and society.
The story of cutting-edge science and the race against the clock to find new treatments in the fight against the antibiotic-resistant bacteria known as superbugs
Do bólu szczere wspomnienia z pierwszego roku pracy absolwenta medycyny.
Historia stawania się lekarzem, wciągająca czytelnika na oddział intensywnej
opieki medycznej, do sal pacjentów i pokoi lekarzy, by pokazać drogę od
niekompetencji do fachowości, jaką przebywa pewien (każdy?) początkujący
medyk. Matt McCarthy marzył, że będzie idealnym lekarzem, potrafiącym dotrzeć
do pacjentów, z którymi nikt wcześniej nie nawiązał kontaktu. Jednak gdy nowo
przyjęty pacjent niemal umiera na oddziale intensywnej opieki podczas jego
pierwszego dyżuru, okazuje się, że nie będzie łatwo Wizje mistrzostwa szybko
ustępują pragnieniom, by po prostu przetrwać w szpitalu, gdzie trudno o
pewność siebie, a żadna ilość wiedzy ze studiów nie osłabia przerażenia, jakie
budzi konieczność pomocy prawdziwym pacjentom. Szczęśliwy zbieg okoliczności
sprawił, że McCarthy znalazł się pod opieką błyskotliwego rezydenta Baio.
Okazał się on znakomitym nauczycielem szpitalnego życia, obdarzonym złośliwym
poczuciem humoru. McCarthy nauczył się jeszcze więcej od ludzi, którymi się
opiekował, w tym od pacjenta, który spędził w szpitalu wiele miesięcy w
oczekiwaniu na przeszczep serca. Żaden nauczyciel nie mógł jednak pomóc
młodemu lekarzowi, gdy wypadek naraził jego własne zdrowie, wskazując mu w
okrutny sposób, jak cienka granica dzieli lekarza od pacjenta. Wspomnienia
McCarthy'ego są zabawne i szczere, pozbawione patosu i zarozumialstwa, a
jednocześnie trafnie opisują paradoks procesu stawania się lekarzem: W jaki
sposób można ocalać ludzkie życie, jeśli nie ma się w tym żadnej praktyki?
