Paweł Radziszewski Reihenfolge der Bücher

Opowieść o poszukiwaniu tożsamości w postapokaliptycznych realiach upadającego pegeeru. Seweryn i Jacek, sąsiedzi z różnych pięter szarego bloku, mają odmienne pragnienia. Syn dyrektora pegeeru pragnie być taki jak ojciec, podczas gdy syn palacza stara się uciec od jego cienia. Marzena, obiekt ich uczuć, zawsze wie, co powinna zrobić, ale nie potrafi być sobą. Rodzice straszą dzieci, że dyrektor pegeeru zamknie je w piwnicy, co budzi w nich strach i ciekawość. Dlaczego palacz wypożycza książki? Kim są ludzie, którzy nie wychodzą na powierzchnię? Dlaczego dzieci z internatu nie wracają? Marzena, Jacek i Seweryn, mimo zakazów, schodzą coraz głębiej, odkrywając prawdę o swoim miejscu życia, rodzicach i sobie. Gdy zdają sobie sprawę, że niektóre rzeczy lepiej byłoby nie wiedzieć, jest już za późno, bo dorastają. Powieść ukazuje szarość, która nie jest połączeniem czerni i bieli, lecz łączy wszystkie kolory świata. Marzena czuje, że jej znany świat się skończył, a nowego nikt nie opisał. Obawiając się, pyta sąsiadów o straszne tajemnice piwnicy, ale wciąż traktują ją jak dziecko.

Na początku był las, w którym obóz rozbijał kolorowy cygański tabor. W podszytej bagnem gęstwinie Cyganie nikomu nie przeszkadzali, mogli więc na chwilę się zatrzymać. Las należał do Hrabiego, który przegrał go w karty, żeby mieć szczęście w miłości. Zamieszkał w nim młody fornal z Cyganką i niedźwiedziem, który pomógł im zbudować dom pod garbatą gruszą. W tym domu urodziła się Pola, która pokochała cygańskiego króla i z miłości do niego wyszła za innego. Przybysz ujarzmił bagno, a Cyganie wykopali obraz, który chodził po wsi. Syn Poli grał na akordeonie pięknie jak Cygan, a jej wnuk, odkąd zgubił się w rowach, miał różne oczy. Każdy z nich szukał swojej drogi przez życie, grzęznąc w błocie i błądząc we mgle. Pomiędzy to historia opowiedziana przez płonące korzenie starych drzew, w której cygańskie bajki przeplatają się z codziennością, a realizm magiczny z groteską. Bohaterowie mają marzenia, które czasami się spełniają, tylko inaczej, niż to sobie wyobrażali. To opowieść o tym, że prawda bywa nie do zniesienia, nawet jeśli się w nią nie wierzy, i o tym, że czasami dzieją się cuda, które nie są ani złe, ani dobre, tylko takie pomiędzy. Po przeczytaniu kilkudziesięciu stron powieści moją pierwszą myślą było, że dostałam dzieło doświadczonego pisarza, jednego z moich kolegów, ukrywającego się pod pseudonimem: Paweł Radziszewski. Opowieść uderza dojrzałością języka, precyzją misternej formy i konsekwencją wykreowanego świata. Historia czterech pokoleń mężczyzn, Mikołaja, Łukasza, Romana i Michała, toczy się pośrodku między tym, co przynależy do świata baśni i twardą realnością wiejskiego życia z jego relacjami władzy. Między przeszłością i przyszłością. Miłością i nienawiścią. Okrucieństwem i czułością. Dobrem i złem. Do końca trzyma w napięciu i zdumiewa. Świeże literackie mięcho! Joanna Bator Magiczna i piękna książka. Dawno nie czytalem tak dobrego i udanego debiutu. Łukasz Orbitowski

Ona i on to my w pigułce, w świecie, który sami stworzyliśmy z pojęć: wolność, mądrość, wielkość, dobro, odwaga, wiara i ich przeciwieństw. W świecie tym nic nie jest absolutne, przeciwieństwa się uzupełniają, wszystko wpływa na wszystko i ustawicznie się zmienia. Jest tak jak w znaczeniu starożytnego symbolu taiji, gdzie wszystko jest jednym, a jedno jest wszystkim. Ona i on wędrują w czasie wśród pojęć, którymi są sami, stale szukając drogi. Książka do przeczytania w godzinę, ale do czytania na wiele długich godzin.