Nog niet zo lang geleden zei Kees van Kooten in een ‘Een biografie is niet meer nodig, ik heb alles zelf verteld. Ik ga de rest van mijn leven veel liever lezen dan schrijven.’ Ter gelegenheid van de bloemlezing De tachtigjarige vrede las hij voor het eerst sinds tijden weer zijn eigen verhalen. Ze brachten hem niet alleen terug naar het verloop van zijn lange leven, maar eveneens werd hij de lezer van zijn eigen hilarische fantasie. De verhalen uit Hedonia, Zwemmen met droog haar, de Treitertrends, de Modermismen en de vele andere bundels – ze zijn even sterk en humoristisch als de lenige geest van Kees van Kooten zelf. Het is met die krachtige verbeelding dat hij nu zichzelf portretteert aan de hand van zijn verhalen. En het is het schitterende bewijs dat een biografie inderdaad volstrekt overbodig is. Koot graaft zichzelf autobio.
Kees van Kooten besluit voor de laatste keer zijn boekenkast op te schonen. Hierbij stuit hij op het fotoalbum dat zijn vader, dienstplichtig sergeant der artillerie, aanlegde gedurende de mobilisatie van augustus 1939 en de oorlogsjaren 1940-1945.Achter in dit monumentale boekwerk vindt de zoon een verontrustende brief van de destijdse legerleiding: C.R. van Kooten senior wordt gesommeerd te verklaren waarom hij een verrekijker zou hebben gevorderd van een zekere mijnheer J. Treurniet uit het dorp Berkel en Rodenrijs…C.R. van Kooten junior is verbijsterd. Is dit soms dezelfde kijker waarmee de in 1941 geboren schrijver is opgegroeid en die hij nog altijd in zijn bezit heeft?Kees van Kooten weigert dit te geloven en onderneemt een zoektocht naar het antwoord op de vraag die hem steeds heviger beklemt: heeft hij gedurende zijn kleuterjaren wellicht met een stuk oorlogsbuit gespeeld?
Vanaf zijn eerste Treitertrends (1969) heeft Kees van Kooten voornamelijk geschreven over alle lachwekkende ontwikkelingen binnen onze Nederlandse samenleving.Deze indrukwekkende reeks satirische en parodistische observaties (de modermismen) onderbrak hij op gezette tijden voor het schrijven van autobiografische verhalen waarin hij zichzelf humorvol maar genadeloos tegen het licht hield.Deze persoonlijke levenslijn loopt van Koot graaft zich autobio (1979), via Veertig (1982) en Hedonia (1984) naar Annie (2000). Dit klassiek geworden boekje, over de dood van zijn moeder, heeft nu een natuurlijke tegenhanger gevonden in Episodes; een kleine maar grootse romance over de eerste twee levensjaren van zijn kleinzoon Roman. Kees van Kooten omschrijft zich als een schattige opa, want de schrijver beschikt over een flinke hoeveelheid durf en zelfspot. En over een ruime mate aan scherts, satire, ironie en bovenal Liefde.Deze uitgave betreft een audioboek.Recensie(s)Autobiografische schetsen van Van Kooten [1942], die eerder satirische en humoristische observaties schreef, zoals 'Koot graaft zich autobio', 'Veertig', 'Hedonia' en 'Annie'. In 'Episodes' schrijft hij op intieme en liefdevolle wijze een twintigtal korte verhalen over de eerste twee levensjaren van zijn kleinzoon Roman. De opa/auteur is dol op zijn eerste kleinkind en maakt het oppassen tot een feest. Niets is te gek om de kleine aan het lachen te krijgen. De verhalen gaan over voorlezen, oppassen, taalgebruik en ontwikkeling van de peuter, komische situaties, opvoedmeningsverschillen met de ouders en het gebruik van drank in het nabijzijn van de kleine spruit. Af en toe nemen de observaties en ervaringen verliefd dweperige vormen aan. Vanwege de soms erudiete toon en stijl is dit niet zomaar een schattig opaboekje. Voor jonge hoger opgeleide opa's en liefhebbers van Van Kooten.Annemiek Buijs
Verzameling voornamelijk Anglo-Amerikaanse humoristische verhalen, gebloemleesd, vertaald, en uitgebreid becommentarieerd en toegelicht door Kees van Kooten.
ZIEN TE BEKIJKENstaren laat je ogen hakenaan vastgevroren dobbers.staren is verzaken,de tussenruimte overslaanen kijkend in het krijt staan.staren is voor tobbers.met de jaren groeit het staren.blijf die blik ontkluisterenen de smaak herijken.ruil horen voor beluisterenen toezien voor bekijken.to be of niet te be.bekomen of ontwijken.
