Anda Rottenberg Bücher

Dieses Buch besteht aus einer Reihe fiktiver Briefe an den legendären Ausstellungsmacher Harald Szeemann (1933–2005), die von der polnischen Kuratorin und Kunstkritikerin Anda Rottenberg zwischen Mai 2017 und Mai 2018 verfasst wurden. Darin analysiert die Autorin die Arbeit von Kuratoren und zeigt Verbindungen und Referenzen in der Kunstgeschichte auf. Sie hinterfragt die Position von Künstlerinnen im östlichen und westlichen Kanon und ermutigt so individuelle Lesarten. Die Briefe sind Ausdruck einer einzigartigen Form der Rhetorik, die sowohl Fragen als auch polemische Urteile aufnimmt, um individuelle Meinung und objektives Wissen zu einer persönlichen Geschichte zu verschmelzen. Dies ist die erste Publikation der viel beachteten Museumsneugründung Muzeum Susch im Engadin, einer Initiative der polnischen Unternehmerin und Kunstsammlerin Grażyna Kulczyk.

Anda Rottenberg rekonstruuje dzieje własnej rodziny, niejednorodnej pod względem etnicznym i wyznaniowym. Babka ze strony ojca jako ortodoksyjna Żydówka nosiła perukę i przestrzegała restrykcyjnych zasad koszerności. Krewni po kądzieli byli pochodzenia rosyjskiego, a wszelkie uroczystości obchodzili w obrządku prawosławnym. Dlatego też autorka swoich korzeni szuka m.in. na nowosądeckim kirkucie i w Nowosybirsku. Rodzinnymi opowieściami oswaja nieobecnych. Niczego nie retuszuje. Nie przemilcza i tego, że wujek był pionierem i komsomolcem. Wspomina o skandalu obyczajowym, jaki wybuchł tuż po ślubie jednej z ciotek. Opowiada przy tym niezwykłą historię łagrową o znajomości swoich przyszłych rodziców. Z fragmentarycznych relacji, z dokumentów urzędowych usiłuje wydobyć informacje o konkretnych osobach, które zginęły w obozach koncentracyjnych i gułagach. Anda Rottenberg nie zapomina również o żywych. Krewnych odnajduje zarówno w Rosji, jak w Szwajcarii i Kanadzie. Poszukiwania korzeni Anda Rottenberg przeplata z wątkiem dramatycznej historii zaginionego syna, o czym opowiada odważnie i szczerze. To książka o trudnych relacjach, miłości, cierpieniu, poszukiwaniu tożsamości, oczekiwaniu, stracie, śmierci i pogodzeniu z losem. O upadkach i o podnoszeniu się. Anda Rottenberg (ur. 1944) polska historyczka sztuki, krytyczka i publicystka, organizatorka i kuratorka licznych wystaw. Jest również autorką poświęconych sztuce artykułów naukowych i esejów, zamieszczanych w krajowych i zagranicznych wydawnictwach. W latach 19932000 dyrektor Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie, od 1998 roku przewodnicząca Fundacji Instytutu Promocji Sztuki. Autorka między innymi: Sztuka w Polsce 19452005 (2005), Przeciąg: Teksty o sztuce polskiej lat 80. (2009), Rottenberg. Już trudno (2014, z Dorotą Jarecką), Berlińska depresja. Dziennik (2018), Lista. Dziennik 2005 (2019) i Zbliżenia. Szkice o polskich artystach (2020). Nominowana do Nagrody Literackiej Nike oraz Nagrody Literackiej Gdynia.

Dyplom i Medal przyznany na XI Targach Edukacyjnych EDUKACJA 2006 w KielcachSztuka w Polsce 1945–2005 to – jak pisze autorka – podręczny przewodnik. Anda Rottenberg w zwięzły sposób opisuje sztukę i życie artystyczne ostatnich sześćdziesięciu lat, a całości dopełniają noty biograficzne artystów, krytyków, kuratorów i organizatorów życia artystycznego mających duży wpływ na dzieje polskiej sztuki powojennej. Jej linię rozwojową opisuje autorka nie abstrakcyjnie, ale w powiązaniu z rzeczywistością minionego półwiecza. Ukazuje przede wszystkim przemiany w sztuce współczesnej i tych twórców, którzy wnieśli do niej coś nowego. Dzięki tej książce nurty, kierunki, wybitne postaci i zjawiska alternatywne układają się w całość i tworzą logiczny ciąg. Anda Rottenberg nie tylko przedstawia historię sztuki współczesnej w Polsce, ale uczy patrzeć na nią i pomaga zrozumieć nowe zjawiska artystyczne.

Książka Doroty Jareckiej jest istotnym wkładem w poznanie polskiej historii sztuki „zaraz po wojnie”. Autorka korzysta ze współczesnych propozycji metodologicznych w psycho analitycznie oraz krytycznie i feministycznie zorientowanej historii sztuki, a także z dorobku nowej humanistyki. Ujmuje związki historyczne nie w ramach binarnych opozycji, lecz złożonych sieci (rizomatycznych) i tasujących się warstw czy płaszczyzn (plateau). Relatywizacja związków między marksizmem, realizmem i surrealizmem, oddaje nowatorski charakter pracy, która w miejsce wydarzeniowej historii stawia historię dyskursywną (krytyczną) destabilizowaną w polu politycznym przez elementy badanego układu: ideologii, estetyki, sztuki. Prof. Andrzej Turowski To praca wybitna. Przez pryzmat sztuki i krytyki artystycznej odczytująca doniosły obszar kultury polskiej, świadomie i integralnie wielodyscyplinarna. Oddaje wielokierunkowe wędrówki pojęć i obrazów w środowisku lewicy artystycznej. Fundujące znaczenie ma przyjęte rozumienie surrealizmu jako przede wszystkim formacji mentalnej, intelektualno-artystycznej, aprobującej wolnościowy repertuar wartości, a nie styl. Struktura sieciowa pozwala umieścić wiele faktów, wydarzeń i dzieł, pozwala na daleko posuniętą grę skojarzeń, zarazem rodzi pytania o kryteria ich doboru, o warunki brzegowe, o granice. Otwarta jest na sąsiedztwo — krytykę literacką, kształtujący się marksizm w badaniach nad sztuką, konsekwencje wojennej traumy, wyzwania nowej sytuacji ustrojowej, relacje i zależności między estetyką a polityką. Kluczem do nowego ujęcia jest pokonanie ostrego oddzielenia nowej epoki tuż po wojnie od czasu wojennej katastrofy oraz lat przedwojennych. Wzięcie w nawias magicznych, odcinających dat umożliwia przywrócenie ciągłości kultury i zaznaczenie zmian. Prof. Maryla Hopfinger

Anda Rottenberg, wybitna kuratorka i krytyczka zbiera rozrzucone na przestrzeni lat okruchy pamięci, tworząc pasjonujący pejzaż sztuki i kultury XX i XXI wieku. W tym bogato ilustrowanym tomie awangarda spotyka Warhola i kolorystów, znani artyści jak Munch, Szapocznikow czy Wróblewski sąsiadują z... číst celé

Rottenberg - wybitna polska kuratorka i krytyk sztuki. To burzliwa historia emancypacji i odnajdywania własnej drogi. Zaczyna się w latach 60. ubiegłego wieku, gdy Anda Rottenberg stawia pierwsze zawodowe kroki w warszawskiej Zachęcie i taneczne w Hybrydach. Rozwija się na tle przełomowych momentów polskiej historii: roku 1968, 1976, 1980 i 1989. Każdy z nich inaczej przeplata się tu z jej biografią i współczesną sztuką. Na początku ustrojowej transformacji Rottenberg była dyrektorką Departamentu Plastyki Ministerstwa Kultury. Mogła obserwować rozmontowywanie starego systemu i tworzenie nowego. Gdy wróciła do Zachęty w latach 90. już jako jej dyrektorka, znalazła się w epicentrum najważniejszej bitwy o sztukę, jaka się toczyła w Polsce. Bitwy, w której chodziło o prawo jednostki, czyli artysty, do wolności wypowiedzi. Przez wiele lat usiłowała założyć w Warszawie muzeum sztuki nowoczesnej i spotykała się ze ścianą. Dzisiaj nie musi już nikomu nic udowadniać. Pracuje nad kolejnymi wystawami, wykłada w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jeździ po Warszawie na rowerze.

ZBLIŻENIA. Szkice o polskich artystach to zbiór komentarzy do sztuki blisko pięćdziesięciu polskich artystów, których Autorka spotkała w swoim zawodowym życiu. Krótkie eseistyczne formy mają na celu dotrzeć do osób spoza wąskiego kręgu profesjonalistów. To bardzo osobisty, choć niekompletny pamiętnik spotkań ze sztuką. Ten kameralny subiektywizm sprawia, że zetknięcie z dziełami, które przeciętnemu odbiorcy nie zawsze wydają się zrozumiałe, jest prostsze i co ważne pomaga zrozumieć artystyczne credo ich twórców. Od wielu dekad pracuję z artystami. Nie zawsze efektem tej współpracy są wystawy, często kończy się na wstępach do katalogów lub niewielkich artykułach, w których próbuję nazwać to, co robią. W większości są to krótkie formy, pisane możliwie prostym językiem; chciałam, by trafiły do osób spoza wąskiego kręgu profesjonalistów. Liczę na przypadkowego czytelnika, mając nadzieję, że zainteresuje się sztuką, o której piszę, i zrozumie artystę, który tę sztukę tworzy. Anda Rottenberg przybliża prace zarówno klasyków nowoczesności Stanisława Fijałkowskiego, Jerzego Nowosielskiego czy Aliny Szapocznikow, jak i mniej znanych, młodszych twórców Martyny Ścibior, Bogny Burskiej, Dominika Lejmana. Wybór nazwisk jak pisze we wstępie jest wynikiem przypadkowych splotów okoliczności. Nie odzwierciedla w pełni jej fascynacji, jest ich bowiem znacznie więcej Anda Rottenberg historyczka i krytyczka sztuki, kuratorka wystaw. Pracowała m.in. w Instytucie Sztuki PAN, kierowała Departamentem Sztuki w MKiS (1990-1991), była dyrektorką Zachęty Narodowej Galerii Sztuki (19932001), dyrektorką do spraw artystycznych Muzeum Sztuki Nowoczesnej (2006-2008). W latach 19881993 przewodniczyła Sekcji Polskiej Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA, później została wiceprzewodniczącą Zarządu Głównego Stowarzyszenia (19942000). Zainicjowała powstanie Muzeum Sztuki Nowoczesnej, którego Radzie Programowej następnie przewodniczyła. O kilku lat kieruje działem kultury miesięcznika Vogue i prowadzi cykliczną audycję Andymateria w Radiu TOK FM. Jest autorką wielu publikacji o sztuce oraz książek, m.in. Sztuka w Polsce 19452005 (2005, 2020), Przeciąg. Teksty o sztuce polskiej lat 80.(2009), Proszę bardzo (2009), wywiad rzeka Rottenberg. Już trudno (2014), dzienniki: Berlińska depresja (2017) i Lista (2019).