Urszula Kozioł Bücher

Nowe wiersze – tom równie ciekawy, jak wydane przez WL w 2005 roku Supliki, które były nominowane do Nagrody Nike. Mistrzowska, subtelna poezja opisowa, kontemplacja chwili, pejzażu, natury, ukazująca znaczenie słowa/wiersza jako elementu wiążącego podmiot liryczny z żywiołem życia. Liryka refleksyjna najwyższej próby Urszula Kozioł (ur. 1931), jedna z najwybitniejszych polskich poetek, autorka powieści i dramatów, redaktor miesięcznika „Odra”, felietonistka. Laureatka m.in. Nagrody Kościelskich, Nagrody PEN Clubu i – w Niemczech – Nagrody Eichendorffa (2002). W roku 2003otrzymała doktorat honorowy Uniwersytetu Wrocławskiego. Ostatnio opublikowała w Wydawnictwie Literackim następujące zbiory wierszy: Żalnik (1989), Wielka pauza (1996), W płynnym stanie (1998), Supliki (2005) i Przelotem (2007).

Znikopis, najnowszy tom wierszy Urszuli Kozioł, jest kontynuacją i dopełnieniem wydanych w 2016 roku Ucieczek. Poetka znów zadziwia mistrzostwem, łącząc w spójną całość wiersze o skrajnie różnorodnych formach od urzekających, pozornie naiwnych piosnek, po zgliszcza rozdartych fraz, i bogatej tematyce od podszytych felietonowym sarkazmem obserwacji społecznych, po rozdzierające wołanie skierowane w zaświaty. Zadziwiające jest to, że przy całym dramatyzmie poetka potrafi bawić się formą, nie stroni od lirycznego żartu i kokieterii, igra tematem ostatecznym jakby przymierzała kostiumy, próbowała ról.

Nowe wiersze jednej z najwybitniejszych poetek polskich niosące nie mniejszy ładunek emocji niż liryki z poprzedniego, nominowanego do Nike, tomu Klangor.Poezja jest dla Urszuli Kozioł narzędziem, kt�rym poetka wnikliwie bada osamotnienie po śmierci męża, b�l odchodzenia i traumę starości - roztargnienie, zapominanie, zdziwienie 'znikaniem'.