Kostium Arlekina

Mehr zum Buch

Kto udusił austrowęgierskiego attaché wojskowego? Kwiecień, rok 1871. W dusznej, petersburskiej mgle snują, niemal na siebie wpadając, dyplomaci, żandarmi, seryjny morderca, trunkowy student, bułgarski konspirator, rzekomy pretendent do polskiego tronu, zapijaczony lokaj, włoski marynarz, zazdrosny mąż… Każdy z nich mógł być zabójcą. Tropy mylą się, wikłają, plączą, prowadzą do zagranicznych kancelarii dyplomatycznych i do piwnicy ubogiej praczki, na włoski statek i do kręgów anarchistycznych i karbonarskich, do ministerstwa wojny i do cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego, do nędznego szynku „Ameryka” i do tajemniczego Komitetu Słowiańskiego, do jachtklubu i do… Na poszukiwanie mordercy rusza śledczy Putilin. To policjant, który w życiu nie wystrzelił z pistoletu, a za jedyną broń ma – jak to określa autor – „wiedzę o tym, co w człowieku najważniejsze”. Iwan Dmitriewicz Putilin (1830 – 1893) to postać autentyczna. Zaczął służbę jako zwykły stójkowy, by w końcu dojść do stopnia tajnego radcy (cywilny odpowiednik generała lejtnanta). Leonid Abramowicz Józefowicz ur. się 18 XII 1947 r. w Moskwie w rodzinie urzędnika, ale dzieciństwo i młodość spędził w Permie. W r. 1970 ukończył tamtejszy uniwersytet (historię), ma tytuł kandydata (odpowiednik naszego doktora) nauk historycznych. Pracował jako nauczyciel historii w szkole średniej, pisał prace naukowe (monografia o rosyjskim ceremoniale dyplomatycznym w w. XV-XVII, zbiór szkiców historycznych "Najsłynniejsi samozwańcy"). Jako beletrysta debiutował w roku 1977 powieścią "Zaręczyny z wolnością", inne jego powieści (oprócz trylogii o Putilinie) to Jeźdźcy z piasków (na podstawie jednej z licznych legend o baronie Ungernie) i kryminał historyczny Kazaroza (o prowadzonym w 1920 roku śledzwie w sprawie zabójstwa aktorki i śpiewaczki Zinaidy Kazarozy). Publikuje prozę w miesięcznikach "Znamia" i "Drużba Narodow", recenzje w "Nowyj Mir". Nakładem naszej oficyny ukażą się niebawem następne części trylogii o Putilinie: Dom schadzek i Książę wiatru. Za tę ostatnią część Józefowicz otrzymał w roku 2001 nagrodę "Nacjonalnyj bestseller".