Jacques Lecoq Bücher

Der poetische Körper beschreibt den ungewöhnlichen Werdegang des französischen Theaterpädagogen und Schauspiellehrers Jacques Lecoq, Gründer der Ecole internationale de Théâtre in Paris. Lecoq erzählt in seinem Buch, wie an seiner Schule verschiedene Künste – Musik, Malerei, Tanz, Poesie und Akrobatik bis hin zum Sport – gleichberechtigt genutzt und eingesetzt werden. Ausgangspunkt der Schauspielpädagogik Lecoqs ist der menschliche Körper mit seinen Rezeptions-, Bewegungs- und Ausdrucksmöglichkeiten. Dem Leser werden seine Methoden und Techniken klar und nachvollziehbar nahegebracht.

"Jacques Lecoq was one of the most inspirational theatre teachers of our age. In The Moving Body, Lecoq shares with us first-hand his unique philosophy of performance, improvisation, masks, movement and gesture, which together form one of the greatest influences on contemporary theatre. Neutral mask, character mask and counter masks, bouffons, acrobatics, commedia, clowns and complicity: all the famous Lecoq techniques are covered in this book - techniques that have made their way into the work of former collaborators and students including Dario Fo, Ariane Mnouchkine, Yasmina Reza and Theatre de Complicite. The book contains a foreword by Simon McBurney and an afterword by Fay Lecoq, Director of the International Theatre School in Paris"--

Focusing on the philosophy of human movement, this book explores its expressive forms across various performance traditions. It delves into the history of pantomime and defines the essential components of mime, while also examining the surge of physical theatre in the late twentieth century. Featuring interviews with prominent theatre figures like Ariane Mnouchkine and Jean-Louis Barrault, alongside contributions from Jean Perret and a celebration of 1980s physical theatre practitioners by Alain Gautré, the work enriches its historical context with personal insights.

Jacques Lecoq to mistrz w dziedzinie nauczania teatru, pedagog skoncentrowany na świecie i jego ruchu. Jest twórcą szkoły, która w 1997 roku świętowała swoje czterdzieste urodziny. Lista wychowanków Lecoqa jest imponująca. Są wśród nich najwybitniejsi reżyserzy teatralni, dramatopisarze, architekci, całe zespoły, twórcy z wielu krajów i wielu kontynentów, m.in. Ariane Mnouchkine, Yasmina Reza, Geoffrey Rush czy Christoph Marthaler. Zadziwia różnorodność stosowanych przez nich form i poetyk czerpiących z jednego źródła. Warto podkreślić, że do pracy Lecoqa odnoszą się zarówno aktorzy, autorzy, reżyserzy, scenografowie, architekci, jak i nauczyciele, psychologowie, pisarze, a nawet duchowni. Jego metoda nie ma nic wspólnego z nauczaniem jakiegoś konkretnego stylu czy sposobu gry, tworzenia, to odkrywanie w codziennym doświadczeniu praw ruchu, przestrzeni i formy. To poszukiwanie zasad i granic wszelkiej twórczości. Lecoq krok po kroku wprowadza czytelnika w swoje nauczanie, szczodrze dzieli się ogromnym doświadczeniem, czyni to w sposób uporządkowany i z humorem, posługuje się przy tym obrazowym, precyzyjnym słownikiem. Quasi-naukowy ogląd życia i jego ruchów łączy się z poezją stosowaną w formułowaniu praw, dzięki którym przekaz staje się jeszcze bardziej zrozumiały. Książka staje się jakby przewodnikiem po metodzie, przewodnikiem po dwuletniej podróży, podręcznikiem twórczości, przypomina trochę dobrą książkę kucharską jest i instruktażowa i inspiruje. Stanowi żyzny grunt dla rodzącego się teatru.