Antonio Rosmini-Serbati Bücher

"Ist es gut für einen Mann ohne jeden Anspruch auf, einen Vertrag der heiligen Kirche relelelor? Hat er nichts Besseres zu tun als auf dem Papier astearna solche Dinge, wenn alle die Sorge der Kirche gehört zu Gott als Pastoren tun Wirklich? und Entdeckung Wunde, beweist nicht, den Mangel an Respekt gegenüber dem gleichen Pfarrer, wie sie nicht wissen, dass diese Wunden und würde sich nicht die Mühe, sie zu heilen? " sagte Antonio Rosmini. Europäischen Geist, in seiner kulturellen Bildung war immer offen vastitatii Quellen des Wissens, den Dialog und Verständnis des Lebens, dachte der aprofundatele und temeinicele Studien über die Geschichte der christlichen. Das ganze Leben (1797-1855) und die Wiederherstellung Arbeit wider europäische Atmosphäre, Liberalismus und die Revolutionen von 1848. Seine akademische Verdienste und Christian wurden von vielen Papst erkannte die von der Pope John Paul II, der die Ursache der Seligsprechung im Jahr 1994 initiiert und Pope Benedict XVI gekrönt, nach der Forschung von der Kongregation Ursachen durchgeführt Saints bestätigt die Seligsprechung von Antonio Rosmini, zum im November 18, 2007.

Esej z roku 1847 přednesená v Akademii obrozenců v Osimu.

Filozofia prawa Antonio Rosminiego wydana po raz pierwszy w latach 18411843, w dwóch tomach, należy dzisiaj do klasyki myśli filozoficznoprawnej. Obecne wydanie obejmuje część pierwszą dzieła, posiadającą charakter zdecydowanie filozoficzny. Jej przekładu na język polski dokonał prof. Krzysztof Wroczyński. Podstawą tłumaczenia i polsko-włoskiej edycji ukazującej się pod tytułem O istocie prawa jest wydanie drugie dzieła, poprawione jeszcze przez Rosminiego, a które ukazało się po jego śmierci, w 1865 r. Całość książki obejmuje trzy części, z których druga zawiera tekst przekładu traktatu z towarzyszeniem języka oryginału. W części pierwszej znajduje się natomiast słowo od wydawcy, wstęp oraz wprowadzenie tłumacza do wydania polskiego, zawierające szkic biograficzny Rosminiego, z omówieniem jego dorobku naukowego oraz komentarzami do tekstu przekładu. Wprowadzenie zawiera w szczególności prezentację treści Filozofii prawa Rosminiego, omówienie wpływu koncepcji Rosminiego na dalszy rozwój tej dziedziny badań w szkole rosminiańskiej, a ponadto zwraca uwagę na personalizm obecny w koncepcji prawa Rosminiego. Część trzecia książki zawiera aparat krytyczny, na który składa się indeks osobowy, indeks przedmiotowy oraz wybrana bibliografia, w której akcent położony został na podstawową literaturę włoską, dotyczącą myśli filozoficznoprawnej Rosminiego, oraz na główne pozycje książkowe i artykuły poświęcone Rosminiemu w literaturze polskiej. Lektura traktatu Rosminiego może być zdaniem Tłumacza i wielu znawców koncepcji włoskiego filozofa niezwykle pomocna i inspirująca dla badań współczesnych w dziedzinie zarówno filozofii prawa, jak i nauk prawnych, szczególnie zaś rozwijanych w nurcie personalistycznym. Osoba ludzka jest bowiem centrum doświadczenia i wyjaśnienia fenomenu prawa, gdyż jak uważał Rosmini osoba jest istniejącym prawem.

Klasyczne dzieło z zakresu duchowości i ascetyki chrześcijańskiej, które w prostych, lecz przekonujących słowach przedstawia istotę moralno-duchowego orędzia Ewangelii i jej znaczenie dla życia zwyczajnego chrześcijanina. Znakomity punkt wyjścia do ćwiczeń duchowych. Autor odwołuje się nie tylko do uczuć człowieka wierzącego, lecz także do jego inteligencji, rozumu, serca i woli. Uczy, jak zbliżać się do Boga i jak czerpać z duchowego skarbca, prowadząc ku świętości całego siebie, a więc całe swoje człowieczeństwo. Ks. Antonio Rosmini (1797-1855) to wybitny myśliciel katolicki, autor wielu dzieł filozoficznych i teologicznych, założyciel dwóch zgromadzeń życia konsekrowanego (Instytutu Miłosierdzia i Sióstr Opatrzności). W 2007 r. beatyfikowany z inicjatywy św. Jana Pawła II.

Dzieło bł. ks. Antonia Rosminiego Pięć ran Kościoła Świętego zaliczyć można do tekstów teologicznych w kategorii klasyka. To książka o tym jak kochać Kościół, pamiętając, że jest to wspólnota bosko-ludzka, która mieści w sobie element Boży, czyli świętość, oraz element ludzki, jaką jest grzeszność. Bł. Antonio Rosmini pozostał wierny swojej miłości wobec Kościoła nawet wtedy, gdy jego dzieło w roku 1849 umieszczono na Indeksie Ksiąg Zakazanych. Swoją bezwarunkową miłość wobec Oblubienicy Chrystusa wyraża tymi słowami: W podporządkowaniu się co uczyniłem z pełnym przekonaniem dekretowi sporządzonemu przez odpowiednie władze, choć wydawał mi się zaskakujący i nieoczekiwany, uczyniłem jedynie to, co każdy syn Kościoła, spośród których jestem ostatni, winien w prostocie podjąć. Z łaski Boga zdarzenie to nie ujęło mi ani na jotę pokoju. Bóg jest mi świadkiem, że napisałem to, mając na myśli dobro świętego Kościoła oraz bliźniego. Poddaję wszystko pod najwyższy osąd Kościoła, który w tych sprawach jest prawdziwym arbitrem. Jeśli zdecydował on, iż lepiej będzie zabrać sprzed oczu wiernych owe moje sugestie i rady, niechże i tak będzie. Niedługo po śmierci Rosminiego w 1855 roku pojawiają się liczne łaski doznawane za wstawiennictwem zmarłego. Zebrano ponad trzysta świadectw o świętości życia ks. Antonia. Jego sprawę Kongregacja Nauki Wiary zaczęła ponownie badać dopiero za pontyfikatu Jana Pawła II. 1 lipca 2001 r. Kongregacja odwołuje oskarżenie o herezję i rehabilituje ks. Antonia Rosminiego. Dokument podpisuje kierujący Dykasterią kard. Joseph Ratzinger. Kilka lat później, już jako papież Benedykt XVI, wydaje dekret o beatyfikacji autora Pięciu ran Kościoła Świętego, która odbyła się w Novarze, 18 listopada 2007 roku.

Modlitby a myšlenky. Antonio Rosmini (1797–1855), kněz, filosof, přítel význačných osobností (Manzoniho, Verdiho, Pia IX.) byl v roce 2007 blahořečen. Po životních úskalích a též domácím vyhnanství v době vzniku Italského státu, už jako zakladatel společenství řeholníků, sepisuje jednoduché meditace o Kristově utrpení. V nakladatelství Refugium vyšel jeho životopis: Pietro Prini, Antonio Rosmini. Od nepřijetí k uznání (2006). A tak doslova v zázračných bouřích lásky, zasyrova, hledíme do Kristových ran, které nás uzdravují: z nepřiznaných dvojakostí a málo statečných váhání.