Sławomir Mrożek Reihenfolge der Bücher

Zbiory opowiadań Sławomira Mrożka zazwyczaj nosiły tytuł jednego z utworów. W prezentowanym zbiorze znajdują się wybrane opowiadania z różnych edycji, które pierwotnie ukazały się w trzytomowej publikacji z 1999 roku. Mrożek, niezależnie od dekady, trafia w sedno ludzkich rozterek, wątpliwości oraz przekonań, ukazując ich prawdę lub fałsz oraz ich przenikanie. Opowiadania budzą w Czytelniku poczucie, że wiele z tych historii mogło się zdarzyć również w jego życiu. Na przykład "Z ciemności", napisane kilkadziesiąt lat temu, brzmi jakby powstało w czasach wolnego rynku, gdzie nowoczesne operacje finansowe współistnieją z diabelskimi czarami. Z kolei "Peer Gynt" przywołuje skojarzenia z filmem o człowieku z marmuru, który powstał później. Proza Mrożka, choć krótka, jest pełna głębokich refleksji o nas wszystkich, zarówno wczoraj, jak i dziś. Zbiór zawiera różnorodne opowiadania, od "Półpancerze praktyczne" po "Rewolucja bis", ukazując bogactwo tematów i stylu autora.

Olbrzymia dawka humoru, szczyty urzędniczych absurdów opisanych w mistrzowskim stylu. Zbiór wszystkich opowiadań Sławomira Mrożka, któryc h głównym bohaterem jest Prezes, a towarzyszą mu różni skromni współpracowni cy jak Referent, Księgowy, Magazynier, Kasjer, Radca. Przeczytamy o Kanceliście, który w akcie rozpaczy po tym, jak rzuciła go narzeczona, decyduje się na wyprawę w celu Uporządkowania Spraw Niezałatwionych, o próbie nawiązania kontaktu ze zmarłym Kancelistą, z którego śmiercią zniknęły wszystkie pieniądze, o zatrudnieniu emeryta, żeby udawał na cokole pomnik Mickiewicza, o tym, czy Prezes był już w Starożytności i nazywał się Prezus... Wspaniałe przykłady efektywnego współdziałania ludzi szanujących autorytet (Prezesa) i starających się rozwiązywać skutecznie problemy (Prezesa).

Wyjątkowa autobiografia Sławomira Mrożka w nowym wydaniu! „Sławomir Mrożek w słowie wstępnym i zakończeniu tej książki powiada, iż spisywanie wspomnień podjął w celach terapeutycznych. Chodziło o to, aby za pomocą metodycznego drążenia pamięci i przelewania na papier zawartych w niej przeżyć, obrazów i myśli pokonać afazję (utratę zdolności posługiwania się językiem, zarówno w mowie, jak w piśmie), którą został on dotknięty w wyniku udaru mózgu. Baltazar vel Sławomir Mrożek dokonuje w tej książce bilansu swego życia („liczy”) i ocenia samego siebie („waży”). Ponieważ zaś nie posiada żadnego królestwa i nie ma czego dzielić, d z i e l is i ętym, co ma, czyli swoją mądrością. A mądrość ta powiada: to, co nas scala, to pamięć i mowa. Oto jedyne królestwo człowieka.” ze wstępu Antoniego Libery

Wybór tekstów Sławomira Mrożka, w którym śmierć (cóż za niepraktyczna forma!), oniryczność i wątki metafizyczne splatają się w jeszcze jeden obraz galerii Mrożkowego absurdu i przenikliwego spojrzenia na ludzką naturę. Tym wydaniem chcemy uczcić 10 rocznicę śmierci niezrównanego pisarza, dramaturga i rysownika.

Výbor povídek od jednoho z nejznámějších polských spisovatelů a dramatiků.

Dlaczego potrzebne są stereotypy? Czy można nie być nigdzie? Co ma wspólnego czat z sądem kapturowym? Czego można się nauczyć od starego trapera? Anegdoty, wspomnienia i przypowieści, czyli osobisty komentarz Sławomira Mrożka do rzeczywistości przełomu wieków oraz polskiej polityczno-mentalnej transformacji. Teksty te ukazywały się na łamach ?Gazety Wyborczej? w latach 1997-2002.

Le loup de Kiki Smith tient un gant rouge entre les dents ; Pierre Alechinsky repense les images du penseur qu'Asger Jorn avait collectées ; Paul Roussopoulos, mathématicien et physicien, dessine ses peintures à l'aide d'un clou ; des gens anonymes se reconnaissent dans des portraits imaginaires et troublants peints par Kamagurka... La peinture se mêle au dessin qui se mêle et se heurte à la sculpture ou à l'installation, dans un jeu de hasard et de rigueur, de gravité et d'humour. Paul Nizon, Delfeil de Ton, Rainer Michael Mason, Roger Knobelspiess, Caroline Lamarche, Hector Obalk, chacun dans son art, participent à ce joyeux éclectisme où se devine un ordre secret. Plus que le talent et la virtuosité, ce Cahier propose un vaste état des lieux de la surprise.

Ein Karneval mit illustren Gä Adam und seine Gattin Eva. Goethe, begleitet von Gretchen. Ein Jedermann namens Joe, ein Bischof und der Satan. Und eine geheimnisvolle Dame. Mrozeks letztes Stück ist ein erotischer Reigen quer durch Zeiten und Realitätsebenen, federleicht und philosophisch.

Odyseja Sławomira Mrożka trwa! Drugi tom 'Dziennika' Sławomira Mrożka obejmuje lata 1970-1979. Pisarz przebywa tym czasie na emigracji - podróżuje po Europie, zwiedza Stany Zjednoczone, po raz pierwszy też odwiedza Amerykę Południową. Z pewnością wielu czytelników będzie zaskoczonych obrazem pisarza, jaki wyłania się z kart tej książki. Mrożek z niespotykaną szczerością pisze o swych grzechach, kompleksach i nocach spędzonych w towarzystwie butelek wina lub whisky. Z dystansu patrzy na sprawy polskie, najczęściej krytykuje i wyśmiewa, ale i przeżywa momenty uniesienia, jak wtedy, gdy papieżem zostaje Karol Wojtyła. Prywatne zapiski pomagają także zajrzeć w prywatny świat dramaturga - dzięki 'Dziennikowi' z lat 70tych odkrywamy Mrożka kochanka, który tak samo często porzucał, jak i był porzucany. W końcu 'Dziennik' to kopalnia wiedzy o genezie jego dzieł - właśnie wtedy powstaje słynna sztuka 'Emigranci' - Mrożek obszernie analizuje książki, które czyta, spiera się ze znanymi pisarzami i filozofami. Jedno jest pewne, przed czytelnikami kolejny etap fascynującej intelektualnej przygody. Wydanie pierwszego tomu 'Dziennika' Sławomira Mrożka było najważniejszym wydarzeniem literackim 2010 roku. Książka zdobyła nagrodę czytelników Nike 2011. Justyna Sobolewska 'Polityka': 'Lornetka sprawia mi wiele radości' – notuje Mrożek. Dzięki niej mógł podglądać ludzi, nie będąc przez nich widzianym. Każdy wzrok go bowiem peszył, musiał udawać i zakładać jakąś maskę. A tak, obserwował bezkarnie i do woli. W dzienniku sam siebie obserwuje jakby przez lornetkę. Pierwszy tom jest rzeczywiście czymś wyjątkowym na tle dzienników innych polskich pisarzy. Przynosi zapis bardzo dogłębnej i bezlitosnej autoanalizy. Tutaj świat zewnętrzny, spotkania, ludzie, zdarzenia są tylko dodatkiem do zmagań wewnętrznych: 'Świat przeszkadza mi w życiu' – notuje. Roman Pawłowski 'Gazeta Wyborcza': 'Dziennik' Mrożka warto czytać, bo to historia nie tylko jednego pisarza, ale całej generacji intelektualistów ze wschodniej Europy, którzy podobnie jak on stanęli przed dylematem: zachowanie tożsamości za cenę kompromisu czy wolność połączona z ryzykiem utraty korzeni. Szczery do bólu, przepełniony goryczą, chwilami ekshibicjonistyczny jest jednym z najbardziej gorzkich świadectw ludzkiego dążenia do wolności. Dariusz Nowacki, 'Tygodnik Powszechny': Kto wie, czy dla dzisiejszej i jutrzejszej publiczności kulturalnej to nie dzieła dramaturgiczne lecz pisma prywatne Sławomira Mrożka okażą się najbardziej atrakcyjne.