Bezludna wyspa

Mehr zum Buch

Niniejszy tom zbiera niemal całość tekstów Gillesa Deleuze'a opublikowanych między 1953 a 1974 rokiem, od momentu wydania jego pierwszej książki „Empiryzm i subiektywność” do debat dotyczących „Anty-Edypa”. Zbiór składa się z artykułów, zapisów konferencji, przedmów, wywiadów i wykładów, które były wcześniej publikowane, ale nie znalazły się w jego książkach. Deleuze postawił jedynie dwa warunki: brak tekstów sprzed 1953 roku oraz publikacji pośmiertnych lub z niezredagowanych rękopisów. Zawiera także kilka wcześniej niewydanych tekstów, które figurują w bibliografii z 1989 roku. Celem zbioru jest udostępnienie tekstów trudno dostępnych, rozproszonych w różnych publikacjach. W kontekście mitologii, wyspa symbolizuje nowe początki i odrodzenie, będąc miejscem, gdzie wszystko zaczyna się od nowa. Wyspa jest źródłem wtórnym, które umożliwia ponowne rozpoczęcie, a proces powstawania świata przebiega dwustopniowo, jako narodziny i odrodzenie. Konieczność drugich narodzin nie wynika z katastrofy, lecz to katastrofa następuje na początku, co wskazuje na potrzebę nowego początku. Wyspa, oddzielona wodą, staje się przestrzenią dla żeńskich wspólnot, symbolizującą mitologiczne macierzyństwo i ideę nowego początku.