Alex J. Kay Bücher

Staatlich organisierter Massenmord war die Grundlage des nationalsozialistischen Regimes, um seine Ideologie durchzusetzen und Teil der Kriegsführung. Alex Kay schreibt die erste integrative Geschichte des nationalsozialistischen Massenmordens, die neben dem Holocaust die Tötung von insgesamt rund 13 Mio. Zivilisten – Sinti und Roma, Kriegsgefangene und andere Gruppen – einschließt.

In dieser wegweisenden Biografie deckt Alex J. Kay das Leben des SS-Obersturmbannführers Alfred Filbert auf, der als erster Chef des SS-Einsatzkommandos 9 für die Ermordung von über 18.000 sowjetischen Juden verantwortlich war. Kay zeigt, wie Filbert nach der politisch motivierten Inhaftierung seines Bruders seine Loyalität zum NS-Regime bewies, indem er die Befehle Hitlers, Himmlers und Heydrichs mit besonderer Radikalität umsetzte. Zudem schildert er Filberts Leben nach dem Krieg: sein Untertauchen, die Verhaftung, den Prozess und die Verurteilung zu lebenslangem Zuchthaus. Nach vorzeitiger Entlassung spielte Filbert 1984 in dem kontroversen Spielfilm „Wundkanal“ einen SS-Massenmörder – also eine Art Selbstporträt. Die Geschichte der Familie Filbert ist geprägt von extremen Gegensätzen: ein Bruder ist Nazi-Mörder, der andere Kommunist im Konzentrationslager. Kay gelingt es, einen bedeutenden Schritt zum Verständnis von Massenmorden zu leisten, indem er sowohl ideologische Motive als auch Zufälligkeiten in den Fokus rückt. Sein biografischer Ansatz bereichert die Holocaust-Forschung und zeigt, was zur Analyse genozidaler „Direkttäter“ beitragen kann.

Convinced before the onset of Operation "Barbarossa" in June 1941 of both the ease, with which the Red Army would be defeated and the likelihood that the Soviet Union would collapse, the Nazi regime envisaged a radical and far-reaching occupation policy which would result in the political, economic and racial reorganization of the occupied Soviet territories and bring about the deaths of 'x million people' through a conscious policy of starvation. This study traces the step-by-step development of high-level planning for the occupation policy in the Soviet territories over a twelve-month period and establishes the extent to which the various political and economic plans were compatible.

The first integrative history of Nazi mass killing-showing how policies of mass murder were crucial to the regime's strategy to win the war

"Nazi Germany's invasion of the Soviet Union in June 1941 and events on the Eastern Front that same year were pivotal to the history of World War II. It was during this year that the radicalization of Nazi policy--through both an all-encompassing approach to warfare and the application of genocidal practices--became most obvious. Germany's military aggression and overtly ideological conduct, culminating in genocide against Soviet Jewry and the decimation of the Soviet population through planned starvation and brutal antipartisan policies, distinguished Operation Barbarossa-the code name for the German invasion of the Soviet Union-from all previous military campaigns in modern European history. This collection of essays, written by young scholars of seven different nationalities, provides readers with the most current interpretations of Germany's military, economic, racial, and diplomatic policies in 1941. With its breadth and its thematic focus on total war, genocide, and radicalization, this volume fills a considerable gap in English-language literature on Germany's war of annihilation against the Soviet Union and the radicalization of World War II during this critical year." -- Back cover

Prawda o potwornym okrucieństwie i niewyobrażalnej skali nazistowskiego ludobójstwa. Pierwsza kompleksowa analiza ludobójstwa ukazująca kluczową rolę polityki wyniszczenia ludności w strategii wojennej reżimu Hitlera. Prowadząc świadomą politykę ludobójstwa, nazistowskie Niemcy zamordowały według kryteriów przyjętych przez autora około 13 milionów cywilów. Blisko połowa z nich miała żydowskie pochodzenie i została wyniszczona w ramach Holokaustu. Alex J. Kay przekonuje, że ludobójstwo europejskich Żydów można analizować w szerszym kontekście zagłady. W Imperium zniszczenia po raz pierwszy losy tej grupy etnicznej omówione zostały równolegle z historią krzywd innych grup: jeńców z Armii Czerwonej, bezbronnych cywilnych ofiar prewencyjnego terroru i działań przeciwpartyzanckich, osób z niepełnosprawnością fizyczną i intelektualną, europejskich Romów i polskiej inteligencji. Kay ukazuje powody, dla których nazistowski reżim traktował każdą z tych grup jako potencjalne zagrożenie dla zdolności Niemiec do prowadzenia skutecznej walki o hegemonię w Europie. To cenne, przełomowe dzieło zestawia pełną skalę rzezi z tragedią jednostek.