Gil Courtemanche, ein Journalist mit umfassender Erfahrung im Rundfunk und Fernsehen, wurde für seine scharfsinnige Perspektive auf internationale Angelegenheiten bekannt. Seine Werke zeichnen sich durch einen tiefen Einblick in komplexe soziale und politische Themen aus, der oft auf seinen umfangreichen Erfahrungen aus erster Hand beruht. Courtemanches Stil zeichnet sich durch seine Fähigkeit aus, komplexe globale Probleme in fesselnde Erzählungen zu destillieren. Sein literarischer Beitrag liegt in seinem unerschütterlichen Engagement, die menschliche Verfassung inmitten globaler Umwälzungen zu erforschen.
Ein Hotelpool in Kigali ist der Magnet, um den die Mächtigen Ruandas kreisen. Auch der ausländische Journalist, der sich in eine junge Schwarze verliebt hat, eine Hutu. Bald müssen beide erleben, wie die Welt um sie her explodiert, und Tutsi die Hutu mit blanken Messern verfolgen. Der Roman eines Augenzeugen der größten Katastrophen des letzten Jahrhunderts - wer Afrika verstehen will, muss Courtemanche lesen.
Set against the backdrop of the Mille-Collines hotel in Kigali, the story explores the complex relationship between Gentille, a beautiful Hutu waitress, and Bernard Valcourt, a foreign journalist. Their love affair blossoms amidst the tensions of a society on the brink of collapse, highlighting the stark contrasts between their worlds. As they plan their wedding, the looming chaos of Rwanda's political landscape threatens to disrupt their lives, illustrating the intersection of personal and historical turmoil.
'Un dimanche au bord de la piscine à Kigali' est un roman qui relate le génocide rwandais de 1994, où 800 000 personnes ont été tuées. Au cœur de l'histoire, un journaliste canadien, Valcourt, tombe amoureux de Gentille, une serveuse menacée. Alors que la violence augmente, ils espèrent en vain une aide extérieure.
Un periodista está enamorado de una bella camarera africana, y a través de ella, de todo el continente. Esta pasión nace en torno a la piscina de un hotel en Kigali, Ruanda, la cual constituye un microcosmos que retrata toda la variedad de personalidades (cooperantes, burgueses, expatriados y prostitutas) que forman la sociedad ruandesa durante una de las tragedias más brutales de los tiempos modernos.
Tijdens een kerstdiner roept het decorumverlies van een terminaal zieke patriarch uiteenlopende reacties op.
Bożonarodzeniowy obiad dokoła suto zastawionego świątecznego stołu siedzą osiemdziesięcioletni rodzice i siedmioro dorosłych dzieci z rodzinami. Panuje radosny harmider i bałagan: starsi jedzą danie po daniu, rozmawiają o wszystkim i o niczym, przekrzykują siebie nawzajem i telewizor dzieci niecierpliwie wyczekują rozdania prezentów. Jednak uwaga najstarszego syna - narratora - skupiona jest na rodzicach. Matka, jak zwykle, stara się wszystkim dogodzić jest po prostu kochana. Ojciec - od kilku lat chory na Parkinsona - ma problemy z koordynacją ruchową, mówienie przychodzi mu z wielkim trudem, zdarza mu się przewrócić, je niezdarnie, obrzydliwie ślini się. Jego degeneracja przygnębia tym bardziej, że w niesprawnym ciele wciąż całkiem sprawnie działa mózg. Z tym niezdarnym starym człowiekiem żywo kontrastuje postać ojca jaką syn pamięta z dzieciństwa: domowy Stalin - jak go nazywa. Obserwacje świątecznego posiłku przeplatają się z wspomnieniami i rozpamiętywaniem dziecięcych żali i pretensji do ojca.