Zbiór kilkudziesięciu gawęd poświęconych Warszawie, jakiej nie znamy, ozdobionych mnóstwem ilustracji. Autor prezentuje w nim bogatą galerię postaci, wydarzeń, miejsc oraz różnych ciekawostek związanych z życiem codziennym miasta i obyczajami mieszkańców. Przypomina zwłaszcza mało znane lub dziś zapomniane postaci i fakty, które zapisały się w dawnej i najnowszej historii Warszawy w jakiś znaczący sposób i stały się niepowtarzalnym elementem tworzącym jej tożsamość.
Praca podejmuje trudny i bardzo rozległy problem badaczy wymagający długich studiów interdyscyplinarnych oraz dużej dojrzałości naukowej. W dodatku tytułowa i jakże aktualna w naszym życiu publicznym i politycznym kwestia nie doczekała się w naszej literaturze naukowej zbyt wielu ujęć, co zwiększa walory recenzowanej rozprawy, ale też powoduje ubóstwo ugruntowanych punktów odniesienia do oceny monografii. Rozprawa wychodzi z założenia, że mass media tworzą obecnie pewien porządek kulturowy, swego rodzaju filtr, którzy decyduje o postrzeganiu świata. To one wyznaczają sposoby komunikacji i emocjonalnego odczuwania świata. Media nie są tylko instrumentem, pośrednikiem, lecz łączą nas ze światem, kreują obrazy, symbole, doznania, które są fizycznie niedostępne, dlatego trudno odróżnić w nich fikcję od rzeczywistości. Albo nie można rozpoznać realnego od wyobrażonego, a mediosfera podsuwa człowiekowi obrazy, które w rzeczywistości nie istnieją. Z recenzji dr hab. Jarosława Macały, prof. UZ