Co widziały zwierzaki, to propozycja zapoznania najmłodszych ze Starym
Testamentem. Opowieści starotestamentowe choć niezwykle barwne bywają trudne
do przedstawienia dzieciom, stąd zrodził się pomysł, by przybliżyć je przy
pomocy zwierzaków. I tak małe wężyki dowiadują się, dlaczego szatan przybrał
postać węża; pani Ropuszewska opowiada żabkom o plagach egipskich; wielorybek
Dyzio wraz z braćmi dzięki opowieści dziadka poznaje niezwykłą historię
Jonasza; lwiątka, by skrócić czas oczekiwania na obiad, słuchają o tym, czemu
lwy nie zjadły Daniela, a pajączki ukoi do snu fascynująca opowieść o Samuelu.
Ujęte w formie słuchowisk opowieści, w zabawny sposób przeprowadzą dzieci
przez biblijne historie.
Poznajemy święta z Anią Michałem to książka dla dzieci w wieku przedszkolnym i
szkolnym, która w przystępny sposób przybliża im ważne, specjalne dni i okresy
w roku
Urodziłam się 5.05.1966 r. w Krasnobrodzie w woj. lubelskim. Dzieciństwo i
młodzieńcze lata spędziłam w kochającej się rodzinie, w małej malowniczej
miejscowości Trzepieciny na Roztoczu. Po ukończeniu szkoły wybrałam się w
daleką podróż do stryjka, który mieszka w Stepnicy. Myślałam, że szybko wrócę
do rodzinnego domu. Nie spodziewałam się, że właśnie tam odnajdę wielką
miłość, swoją drugą połowę. Po ślubie założyliśmy wspaniałą kochającą się
rodzinę. Owocem naszej miłości jest córeczka Ewelina, po czterech latach
przyszedł na świat upragniony synuś Cezary. Całe swoje życie poświęcam
rodzinie. Chociaż los mnie nie rozpieszczał, nie poddawałam się, a zmagałam
się z ciężką chorobą. Głęboka wiara w Boga sprawia, że życie jest piękne
pomimo przeszkód. Dzięki moim rodzicom i babci Karolinie moja droga życiowa
jest łatwa i prosta, bo towarzyszy mi miłość. Wiara w miłosierdzie Boże i
miłość do rodziny trzymają mnie przy życiu. Po dwudziestu sześciu latach
wróciłam ze swoją rodziną w rodzinne strony, ale już w większym gronie. Dzieci
założyły swoje rodziny. Przed sześcioma laty zginął mój ukochany brat. I od
tego momentu zaczęła się moja przygoda z pisaniem. Bardzo cierpiałam, me serce
krwawiło z bólu i smutku. Szukałam słów, by wyrazić swoje uczucie, wyrzucić z
siebie ten ból. Dziś mogę powiedzieć, mimo wielu przeszkód, cierpienia i
choroby, że jestem dumna, iż mam kochaną rodzinę przy sobie i wspaniałego
wnusia Marcelka i że opiekujemy się naszą kochaną już prababcią Felą. W
wierszach opisuję w większości prawdziwe historie, wzięte z życia moich
bliskich, przyjaciół, rodziny, a także i mojego.
