Piotr Wawrzyk Bücher

Celem pracy jest wykazanie, że sądy cywilne w państwach członkowskich Unii Europejskiej stosując dla rozstrzygania spraw prawo ustanowione na szczeblu UE (obok prawa krajowego), zaczynają stawać się w ujęciu funkcjonalnym podstawową instytucją operującą na nowym poziomie (oprócz ponadnarodowego i państwowego), który można określić mianem obywatelskiego, sytuowanego na równi z poziomem regionalnym. Aby potwierdzić powyższą tezę, konieczne jest przedstawienie struktur zajmujących się tworzeniem norm prawnych dla działalności sądów cywilnych oraz samych norm prawnych. Przy prezentowaniu pierwszego zagadnienia zostały wykorzystane metody instytucjonalna oraz decyzyjna (np. Haska Konferencja Prawa Prywatnego Międzynarodowego - HKPPM czy Unia Europejska). W przypadku norm prawnych najwłaściwszymi wydały się metoda systemowa (uzasadniająca pogląd, iż realizujące je sądy cywilne stanowią część systemu politycznego UE) oraz metoda porównawcza (np. dla porównania przepisów UE i konwencji haskich). Publikacja powstała we współpracy z Katedrą Europeistyki Uniwersytetu Warszawskiego.

W serii Europeistyka ukazują się podręczniki akademickie, książki o charakterze monograficznym oraz tłumaczenia ważnych publikacji zagranicznych z dziedziny studiów europejskich. Książka omawia przepisy Unii Europejskiej w zakresie bezpieczeństwa wewnętrznego. Zagadnienie to ma charakter interdyscyplinarny, pozostając w kręgu zainteresowań nie tylko politologów, ale również prawników, specjalistów z dziedziny nauk o zarządzaniu oraz ekspertów z zakresu stosunków międzynarodowych. Mimo znaczenia, jakie obecnie przywiązuje się do kwestii bezpieczeństwa wewnętrznego, w Polsce nie powstało opracowanie w sposób kompleksowy przedstawiające działania podejmowane w tym zakresie przez Unię Europejską, zwłaszcza w kontekście roli, jaką odgrywa w tych sprawach wola państw członkowskich. Autor książki odpowiada w niej na następujące pytania: gdzie tkwią korzenie dwoistości działań UE – działań z jednej strony utrzymujących charakter międzyrządowy współpracy, z drugiej zaś wprowadzających do niej elementy ponadnarodowe; czy instytucje ponadnarodowe (Parlament Europejski, Komisja Europejska, Trybunał Sprawiedliwości) mają możliwości podejmowania działań w całkowitym oderwaniu od woli państw członkowskich; jaki zakres zobowiązań nakładają na państwa członkowskie akty prawa wtórnego przyjmowane w ramach Unii Europejskiej, na ile ich przygotowanie czy funkcjonowanie jest zależne od zgody państw członkowskich; jak może wyglądać dalszy proces ewolucji tej współpracy, zwłaszcza w kontekście rozwiązań przyjętych w Traktacie Lizbońskim; czy w dającej się przewidzieć perspektywie możliwe jest „pełne uwspólnotowienie” tej współpracy, tzn. przekazanie pełnych kompetencji w zakresie bezpieczeństwa wewnętrznego na rzecz organów ponadnarodowych, takich jak Parlament Europejski, Komisja Europejska czy Trybunał Sprawiedliwości.

Należy stwierdzić, że recenzowana publikacja ma wiele zalet, pozwalających na uznanie jej za wartościową pozycję na naszym rynku wydawniczym. Niewątpliwie będzie ona przydatna tak dla pracownik�w urzęd�w publicznych, jak i student�w i wykładowc�w wyższych uczelni na takich kierunkach, jak bezpieczeństwo wewnętrzne, politologia, europeistyka, prawo czy stosunki międzynarodowe. dr hab. Wojciech Jakubowski, prof. Uniwersytetu Warszawskiego z recenzji