Konstanty Ildefons Gałczyński Bücher

Obsáhlý výbor z díla vynikajícího básníka, jednoho z největších a současně nejpopulárnějších v lidovém Polsku. Jednotlivými i cyklickými básněmi a řadou scének, napsaných pro divadélko Zelená husa, názorně zachycuje celou rozlohu jeho tvorby a její myšlenkové bohatství od oblasti satiricko-groteskní po mužnou a vřelou lyriku. Doplňuje jej úvodní studie o člověku i tvůrci, přehled životních dat, dokumentovaný vzpomínkami současníků, gramofonová deska se záznamem básníkova hlasu a jeho veršů v přednesu I. Racka.

Wyjątkowa edycja dzieł zebranych Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego z okazji 110. rocznicy urodzin poety. Konstanty Ildefons Gałczyński należy do najpopularniejszych poetów XX wieku. I choć mijają kolejne dekady, jego poetycka sława nie gaśnie. Bardzo jest nam bliski jego zaczarowany świat. Dwa tomy stanowią pierwsze pełne wydanie wierszy poety. Niektóre z tekstów publikowane są po raz pierwszy. W skali poezji XX wieku Gałczyński okazuje się szafarzem i odnowicielem języka o takim znaczeniu, jakie przypisuje się Gombrowiczowie w prozie. Andrzej Lam To, co powiedział Gałczyński, nie obala systemu Kopernika, nie stwarza nowej prawdy naukowej – jest może wyrazem intymnej zażyłości z księżycem jako źródłem poetyckich natchnień. Poeci bowiem są zmuszeni posługiwać się tymi samymi znakami co przekupnie, referenci magistraccy i dziennikarze, ale nadają im inny, swoisty, niepotoczny sens – stwarzają w ten sposób język poetycki. Każda wielka poezja jest tworzeniem ze starych słów – nowego języka. Zbigniew Herbert

Wyjątkowa, wielotomowa edycja dzieł zebranych Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego z okazji 110. rocznicy urodzin Poety.Zbiór sztuk teatralnych, monologów estradowych i słuchowisk radiowych pióra mistrza absurdu. Gałczyński jako błyskotliwy prześmiewca wydobywa nasze uprzedzenia i śmiesznostki. Wnikliwie przygląda się ludzkiej naturze. Przy tym z wdziękiem zaraża nas swoim widzeniem świata. Potwierdza ciętym piórem, że teatr nie może być nudny.Tom zawiera odnaleziony scenariusz filmowy o Andrzeju Boboli oraz teksty, które od ponad trzydziestu lat nie były wznawiane.

Był już rap z Gałczyńskiego, przyszedł czas na komiks. Wszak żyjemy w epoce kultury obrazkowej! Autorzy i pomysłodawcy tej książki mają więc zaszczyt przedstawić Prześwietnej Publiczności Najmniejszy Teatr Świata jako serię rysunków. Z dymkami. Z kurtyną. I wszystkimi zadomowionymi w naszej pamięci Zielonogęsiowymi postaciami. Zapewniamy: tego jeszcze nie było! Absolutna prapremiera! I dlatego czekamy na oklaski i łzy zachwytu milionów entuzjastów K.I.G. i luminarzy prasy, powtarzając za autorem: 'Dwie prawdy jak mur stoją od czasów Nerona: Lampa jest elektryczna, a Gęś jest Zielona.' Polecam!!! Kira Gałczyńska

W czerwcu, w kilka tygodni po poznaniu, podarował mi Portret panny Nol pierwszy wiersz o mnie. I powiedział mi tak: Będę całe życie pisać jeden długi miłosny cykl wiersze dla Natalii. Może twoje imię będzie kiedyś znane?... I tak też się stało. Zebrane w tym tomie wiersze K.I. Gałczyńskiego pisane były z myślą o żonie Natalii. Odnaleźć w nich można wciąż żywe strofy o wielkiej miłości, poetyckie, ale zdumiewająco znajome, najbardziej osobiste przeżycia, zachwycenia, oczarowania. Za sprawą tej poezji zielony Konstanty i srebrna Natalia zagościli na stałe w naszej wyobraźni obok innych mitycznych par połączonych wieczną miłością jak Romeo i Julia czy Tristan i Izolda.

Konstanty Ildefons Gałczyński (19051953), nie ocinając się od tradycji literackiej ani od uznanych postaw twórczych, stworzył w poezji polskiej wzór liryki na wskroś indywidualny i niemający sobie podobnego. Ten obszerny, pięknie wydany zbiór zachwyci wszystkich miłośników poezji.

Książka stanowi plon poszukiwań profesora Jerzego S. Ossowskiego, najznamienitszego dziś gałczyńskologa. Jest to tym samym całkowicie nieznany Gałczyński, którego felietoniki z cyklu Mydło po raz pierwszy ukazują się w formie oddzielnego wydania. Te małe felietony, soczyste uwagi, swoiste dokumenty o „sztuce” przełomu lat dwudziestych i trzydziestych minionego stulecia przeleżały sobie najspokojniej na półkach bibliotek w żółknących rocznikach „Cyrulika Warszawskiego”. Ten tom jest dobrą gałczyńską zabawą. Inteligentną, dowcipną, błyskotliwą. Autor miał tego świadomość, skoro w jednym z „cyrulikowych” felietonów napisał: „Thomas Mann zaczynał w «Simplicissimusie», a skończył jako laureat Nobla. Ja zacząłem w «Cyruliku», a skończyć mogę na szubienicy...”