Kur’an’in gonderilis amaclarindan birisi insanin inanc, dusunce ve davranislarini etkilemek, sekillendirmektir. Bu amaclara yonelirken de, Kur’an’in ogrenme ve egitim ilkelerinden uzak kalmasi dusunulemez. Yuce Allah, Kur’an araciligiyla insanlara mesajlarini sunarken, ogrenme ve egitimin ilkelerini esas alan yontemler izler. Âyetler dikkatli bir sekilde tahlil edildiginde, Kur’an’in izledigi ogrenme ve egitime dair ilkeleri, yontemleri belirlemek mumkunudur. Bu kitapta, Kur’an’da isaret edilen ogrenme ve egitime dair bazi ilkeler incelenmistir. Bu arastirmada, Kur’an’da gecen “tenzîl” ifadesi; ilâhî mesajlarin insanlara programli bir sekilde ogretiminde asamalilik, ogrenme yasantilarini duzenlemede siraya riayet etme, ogrenmenin yerlesme asamasinda sure olgusu, ogrenmede tedricilik baglaminda degerlendirilmistir. Yine Kur’an’da “usve-i hasene” ifadesiyle dile getirilen ozdeslesme ve model alma yoluyla ogrenme, ilâhî mesajlarin insanlara benimsetilmesi cercevesinde ele alinmistir. Kur’an’in “usve-i hasene” yani ideal kisilik modelleri olarak tanittigi Hz. Muhammed ve Hz. Ibrahim’in ornekligi uzerinde durulmustur. (Tanitim Bulteninden)
