The Labyrinth of Love
- 256 Seiten
- 9 Lesestunden
Pierre de Ronsard zählt zu den bedeutendsten französischen Dichtern des 16. Jahrhunderts. Als „Fürst der Dichter und Dichter der Fürsten“ und Anhänger des Epikureismus ist er eine Schlüsselfigur der poetischen Literatur der Renaissance. Sein umfangreiches Werk, das sich über mehr als dreißig Jahre erstreckte, umfasst sowohl engagierte und „offizielle“ Dichtung im Kontext der Religionskriege als auch lyrische Gedichte und Epen. Ronsards Stil zeichnet sich durch Musikalität und meisterhaften Sprachgebrauch aus und hinterließ einen unauslöschlichen Eindruck in der französischen Literatur.







Le Premier Livre des Amours. Franz. /Dt.
Gleich im Jahr ihres Erscheinens 1552 waren Ronsards »Amours« beim Publikum so beliebt, dass sie ein zweites Mal aufgelegt wurden, und bis heute sind sie in Frankreich Schulbuchlektüre. Formal an Francesco Petrarca orientiert, beschreiben die Sonette die Liebe des Dichters zu Cassandre Salvati, in die Ronsard sich als Zwanzigjähriger verliebt haben soll. Obwohl für ihn unerreichbar – die florentinische Bankierstochter vermählte sich kurz nach der Begegnung mit Ronsard dem Seigneur de Pray – schildert er sie, ganz anders als Petrarcas Laura, als Frau aus Fleisch und Blut, und seine Liebe ist trotz aller Qualen nicht ohne Sinnlichkeit. Ronsards umfassende humanistische Bildung zeigt sich in Anspielungen auf die antike Mythologie, doch besondere Sorgfalt widmete er der Musikalität seiner Gedichte, was ihn durch die Arbeit von etwa fünfzig Komponisten zum meistvertonten Dichter seiner Zeit machte. In Deutschland ist er wenig bekannt, da die »Amours« bis heute nicht übersetzt wurden. Für Baudelaire war Ronsard einer der größten französischen Dichter: Er nennt ihn in einem Atemzug mit Victor Hugo und seinem ›Meister‹ Théophile Gauthier. Der Übersetzer: Georg Holzer (geb. 1974), Studium der Romanistik, Dramaturg am Bayerischen Staatsschauspiel. Die Herausgeberin: Carolin Fischer (geb. 1962), Privatdozentin für Romanische Philologie an der Universität Potsdam.
Ronsard déconcerte par l'ampleur et la variété de ses dons le lecteur contemporain qui se plaît à classer et à étiqueter. Il n'est pas seulement un poète de l'amour, de la mort, de la guerre, un poète philosophique, un poète de cour, un poète scientifique : il est tout cela à la fois, et dérange à cause de cette richesse. Avec les Discours, Ronsard ajoute une autre corde à sa lyre : la poésie militante. Alors que s'amorcent les guerres de religion qui ensanglanteront la fin du XVIe siècle, le poète s'attache à décrire et commenter les "misères de ce temps" "O toi, historien, qui d'encre non menteuse Écrit de notre temps l'histoire monstrueuse, Raconte à nos enfants tout ce malheur fatal, Afin qu'en te lisant ils pleurent notre mal, Et qu'ils prennent exemple aux péchés de leurs pères, De peur de ne tomber en pareilles misères."
Výbor z Ronsardových veršů v překladu Jana Vladislava. Vydání první.
Soubor básní známého fr.autora je rozdělen do oddílů - O věcech veřejných,Rozpravy o bědách,Lásky,Písně o víně a milování,Poslední verše.
Výbor z milostné poezie největšího básníka francouzské renesance vychází k 450. výročí autorova narození. Verše - převážně sonety, ale také ódy, písně a madrigaly - věnované hrdé a nepřístupné Kassandře, prosté venkovské dívce Marii advorní dámě Heleně splácejí sice daň tesknícímu petrarkismu, ale nesou se již ve znamení radosti ze života, lásky a smyslů a oslavují život jako nejkrásnější vesmírný dar.