W krainie sanacyjnych absurdów

Mehr zum Buch

Co skłoniło mnie do tego, by po raz trzeci w ciągu ostatnich trzech lat zaostrzyć pi�ro, a w zasadzie dokładniej rzecz ujmując odkurzyć klawiaturę laptopa? Sądzę, że niebagatelną rolę odegrało tu życzliwe zainteresowanie Czarną księgą sanacji (Prohibita, 2017 r.) zar�wno ze strony publicyst�w (...) jak i świata nauki. Oczywiście takie opinie są wyjątkiem, ponieważ większość naszych publicyst�w, koryfeuszy, luminarzy bierze udział w nieustającym, permanentnym festiwalu piania hymn�w pochwalnych na cześć sanacji. Jedni robią to, ponieważ faktycznie wierzą w zalety sanacyjnych rząd�w. Drudzy zaś a pewnie tych jest więcej wychwalają i będą wychwalać Piłsudskiego i sanację w obawie przed utratą stanowisk, uczelnianych synekur, redaktorskich stołk�w, rządowych dotacji czy unijnych grant�w na badania. I jedni i drudzy są impregnowani na fakty, na prawdę; i jedni i drudzy będą piać te swoje hymny pochwalne o rozwoju motoryzacji w latach 30., o dynamicznym rozwoju gospodarki za sanacji, o genialnym Piłsudskim aż do zachrypnięcia.