Dionizos w glanach

Mehr zum Buch

Warto podkreślić, że bodaj żaden rodzaj muzyki popularnej nie jest tak demonizowany, jak właśnie ten. Istnieje cały zbiór epitetów, za pomocą których ją się neguje, od takich jak: prymitywna, brutalna, wstrętna, demoralizująca, działająca na najniższe instynkty, po takie jak: satanistyczna, a nawet zbrodnicza. Jednocześnie metal posiada całe rzesze wyznawców. Przy czym dalece niewystarczające byłoby nazwanie fanów metalu słuchaczami, bowiem angażują się w niego z oddaniem i wielką namiętnością. [...] Analiza doświadczenia w metalu doprowadziła do konkluzji zawartej w podtytule książki: Ekstatyczność muzyki metalowej. Okazało się, że w obrębie kultury popularnej jest możliwe osiągnięcie takiego doświadczenia ekstatycznego, jakie zwykle przypisuje się sferze sakralnej. W przypadku muzyki metalowej przejawia się to poprzez rozmaite formy przełamywania i oswajania podstawowych przeciwieństw egzystencjalnych: życia/śmierci czy natury/kultury, które nie mogą być wyjaśnione w sposób „racjonalny”, a ich wyjaśnienie jest warunkiem „ugruntowania” człowieka w świecie. Ze „Wstępu”