Żal mi kota

Mehr zum Buch

Niełatwa jest dola niewielkiego zwierzątka – na tyle niełatwa, że może go być żal. Jesienią brudzi sobie łapki w błocie, zimą brodzi w głębokich zaspach, wiosną przedziera się przez chaszcze, a latem musi znosić niemiłosierny upał. Z pewnością nikt z Was mu się nie oprze – podobnie jak narrator – i z radością go przygarnie, szczególnie że ten zwierz robi wiele dobrego… Każdy przygarnięty kot to wsparcie finansowe dla Domowego Hospicjum Dziecięcego „Promyczek” w Otwocku. Znowu buro, znowu słota Człowiek się co nieco nudzi A najbardziej żal mi kota Bo się biedak stale brudzi Słońce wcześnie już zachodzi Przeminęła jesień złota Kot po bruzdach z trudem chodzi Więc najbardziej żal mi kota