Verhaal van een schipbreukeling

Mehr zum Buch

Verhaal van een schipbreukeling kan het tot dusver grootste journalistieke succes van Gabriel García Márquez genoemd worden. Hij schreef het in 1955 voor het liberale dagblad El Espectador (dat in 1957 door dictator Rojas Pinilla werd opgeheven), het werd in 1970 in Barcelona als boek uitgegeven. Tegenover Time -verslaggeefster Rita Guibert zei Gabriel García Márquez over dit navertelde relaas: 'Er is geen enkel detail in het hele verslag verzonnen. Dat is het verbazingwekkende. Als ik dat verhaal verzonnen had zou ik het gezegd hebben, en ik zou er nog trots op zijn ook. Ik heb die jongen van de Columbiaanse marine geïnterviewd – zoals ik in de inleiding uiteenzet – en hij vertelde mij zijn verhaal tot in de kleinste details. Aangezien hij niet meer dan middelmatig cultureel ontwikkeld was, realiseerde hij zich niet welk een enorm belang veel van de details hadden die hij me spontaan vertelde, en hij was verrast dat ik er zo door geraakt werd. Door een soort van psychoanalyse toe te passen hielp ik hem zich deze dingen te herinneren – bijvoorbeeld een meeuw die hij over zijn vlot zag vliegen – en op die manier slaagden we erin zijn hele avontuur te reconstrueren. Het sloeg in als een bom! Het oorspronkelijke idee was om het verhaal in vijf of zes afleveringen in El Espectador te publiceren, maar na zo'n drie afleveringen was er zo'n enthousiasme bij de lezers en de oplage van de krant was zo enorm toegenomen dat de uitgever tegen mij zei: "Ik weet niet hoe je het gaat klaarspelen, maar je moet er op z'n minst twintig afleveringen van zien te maken." En dus begon ik ieder detail te "verrijken".'