W Dolomitach znajduje się wiele szczytów przekraczających 3000 metrów, w tym znane kolosy jak Marmolada, Tofane, Antelao i Pelmo. Liczba dolomickich wierzchołków powyżej tej wysokości przekracza 100. Przewodnik oferuje opisy dróg na 86 głównych szczytów, a uwzględniając boczne wierzchołki, można znaleźć 113 tras. Dolomickie trzytysięczniki podzielono na 16 grup górskich, w tym Dolomiti Brenta, Catinaccio i Cristallo. Najwyższym szczytem jest Punta Penia w masywie Marmolada, a grupy z największą liczbą trzytysięczników to Marmolada i Dolomiti Brenta. Catinaccio ma tylko jeden wierzchołek powyżej 3000 metrów. Geologiczna budowa Dolomitów sprawia, że nawet najłatwiejsze wejścia mogą być wyzwaniem, a zmieniająca się pogoda może prowadzić do oblodzeń. Większość klasycznych dróg wytyczono w drugiej połowie XIX wieku przez pionierów, w tym Paul Grohmanna, który jako pierwszy zdobył wiele ważnych szczytów. Za każdym opisanym szczytem kryją się historie o alpinizmie i ludziach, a liczne pozostałości, takie jak sztolnie i tunele, świadczą o bogatej historii tych gór.
