Broń biała, zwłaszcza szabla, odgrywa kluczową rolę w historii Polski, pełniąc funkcję bojową oraz symbolizując przynależność do stanu szlacheckiego. Napisane na głowniach szabel manifestowały przekonania właścicieli, co było szczególnie istotne w przedrozbiorowej Polsce. W XIX wieku, po uzyskaniu zgody rządu austriackiego na noszenie broni przez Polaków w Galicji, nastąpił wzrost zainteresowania szablami, zwłaszcza w typie karabeli, z patriotycznymi motywami, co było odpowiedzią na wydarzenia z lat 1861-1863. W książce autor omawia sylwetkę Ignacego Hfelmajera, krakowskiego szabelnika i rusznikarza, którego twórczość przypadła na czas odbudowy kulturalnego znaczenia Krakowa i wzrostu popytu na patriotyczne wyroby. Jego prace charakteryzowały się wysoką jakością i staranną ornamentyką, co sprawiło, że były dobrze rozpoznawalne. Autor przybliża historię rodziny Hfelmajerów, ich życie oraz działalność Ignacego w kontekście ważnych wydarzeń historycznych, takich jak rewolucja krakowska czy powstanie styczniowe. Opisuje również konkretne szable, pistolety i strzelby z jego warsztatu, ilustrując opowieść licznymi fotografiami miejsc i postaci związanych z tym wybitnym rzemieślnikiem oraz szczegółowym przedstawieniem jego broni.
