red. Tomasz Plata Bücher

Biblia Nazaretańska. List do Rzymian, List do Galatów w przekładzie z języka greckiego z komentarzem Tłumaczenie Listu do Rzymian oraz Listu do Galatów Pawła z Tarsujest częścią projektu o nazwieBiblia Nazaretańskai stanowi próbę przekładu Pism Nowego Testamentu z języka greckiego z uwzględnieniem pierwotnego kontekstu kulturowego oraz całości objawienia zawartego w Biblii. Tłumaczenie korzysta z trzechgreckich tekstów źródłowych Nowego Testamentu: aleksandryjskiego, bizantyńskiego oraz textus receptus. Celem tego przekładu jest wyjście poza dotychczasowe schematy interpretacyjne i słownikowe, by spojrzeć na Listy Pawła z nowej perspektywy (niezależnej od dzisiejszych denominacji chrześcijańskich). Skutkiem przywiązania do dotychczasowej uzależnionej teologicznie interpretacji pism Pawła jest utarta iwręcz uznana za kanoniczną jedna linia egzegetyczna, która na tyle zadomowiła się wumysłach czytelników, że trudno im nieraz przyjąć, iż pewne fragmenty można zupełnie inaczej przetłumaczyć irozumieć. To przywiązanie do utartych schematów translatorskich oraznarzucanych pojęć isłów (np. usprawiedliwienie, łaska itp.) stworzyło uczytelników przez tyle lat wrażenie, że dotychczasowe rozumienie Listów Pawła jest jedynie słuszne iprawdziwe, awszelkie inne propozycje są wręcz heretyckie. Tymczasem jest zupełnie inaczej wyjście poza dotychczasowe ramy pozwala ujrzeć przesłanie Listów Pawła w nowej optyce, która odsłania niedostrzeżone do tej pory znaczenia. Głównym celem Listów Pawła z Tarsu było wyjaśnienie adresatom, jakie jest miejsce nie-Izraelitów (ludzi znarodów) - którzy uwierzyli w Boga Izraela (Boga Abrahama, Izaaka i Jakuba) oraz w Mesjasza Jeszuę - wobec przykazań Tory oraz społeczności Izraela. W celu uchwycenia tego problemu oraz związanego z nim szerszego kontekstu biblijnego służą załączone do niniejszego przekładu Dodatki, które umożliwią czytelnikowi zapoznanie się zbardziej szczegółowymi zagadnieniami iuzasadniają linię interpretacyjną niniejszego wydania: Apostołowie iTora (dotyczy stosunku apostołów do Prawa Mojżeszowego), Przybysz iinni cudzoziemcy (dotyczy różnych określeń nie-Izraelitów oraz charakteryzuje ich stosunek do Jedynego Boga, Tory oraz społeczności Izraela), Przymierze (dotyczy przymierza na Synaju iNowego Przymierza oraz ich relacji zludźmi znarodów), Prawo/Tora (dotyczy tego, czym jest Prawo, oraz oużyciu tego słowa wlistach Pawła), Obrzezanie (dotyczy znaczenia, powinności iprzywilejów, zktórymi obrzezanie jest związane).

Dzieje nauki i oświaty, osobnej dyscypliny uprawianej w Krakowie, to przedmiot, który wciąż oferuje uczonym duże możliwości badawcze. Jest to niezwykle zaskakujące, gdyże świadoomść ciągłości i powagi życia akademickiego w lokalnym środowisku była zawsze na tyle silna, że przekładała się na publikowanie efektów badań w tym zakresie. A jednak, co swymi odciekaniami naukowymi udowodniła Renata Dutkowa, tematyka ta daje wciąż ogromne szanse nowym pokoleniom badaczek i badaczy. [...] Renata Dutkowa (1927-2015) to wydawnictwo powstałe w dużej mierze w wyniku współpracy Pracowni Historii Kultury, Nauki i Edukacji Historycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Archiwum Nauki. Wybór tych partnerów nie był przypadkowy - z obydwoma, chociaż noszącymi poprzednio inne nazwy i funkcjonującymi winnych realiach organizacyjnych, związan abyła zawodowo Renata Dutkowa, w swojej biografii łączaca świat archiwistyki i nauki. [...] (ze wstępu)

Ukazujący się w serii Czytaj po polsku. Materiały pomocnicze do nauki języka polskiego jako obcego fragment powieści Tylko martwi nie kłamią Katarzyny Bondy, opracowany przez Tomasza Gęsinę, skierowany jest do osób uczących się języka polskiego na poziomie średnio zaawansowanym (B1B2). Fragment powieści kryminalnej został wykorzystany dwukrotnie dla poziomu B1 tekst zaadaptowano w przystępny sposób, dla poziomu B2 wykorzystano oryginalny tekst. Wszystkie zadania opierają się na materiale gramatycznym i leksykalnym użytym w obu tekstach. Z publikacji mogą korzystać zarówno studenci, chcący samodzielnie doskonalić swój język, jak i nauczyciele podczas pracy z grupą lektoratową, a także polscy odbiorcy, zainteresowani współczesną literaturą polską, którzy chcą kształtować kompetencje językowo-kulturowe w zakresie języka i kultury polskiej. Książka została opracowana z uwzględnieniem standardów egzaminacyjnych Państwowej Komisji ds. Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego.

Francuski teatr kobiet z przełomu XIX i XX wieku można by określić jako feministyczny, choć nie stworzył on jakiejś jednej i koherentnej poetyki, co nie powinno zresztą dziwić, ponieważ przedstawiane w tym tomie pisarki sprzyjały ideałom anarchistycznym, a te odrzucały wszelakiej maści dogmaty, jednotorowość myśli; broniły natomiast wielogłosu w dyskusji na ważkie tematy. W tym kontekście każda z dramatopisarek reprezentowała swój oryginalny i rozpoznawalny styl, którego wspólnym celem była troska o polepszenie sytuacji kobiet w systemie społecznym zdominowanym przez tzw. silną płeć. Nie pragnęły bynajmniej jakiejś uprzywilejowanej pozycji dla siebie, sprzeciwiały się po prostu wszelkim przejawom nierówności społecznej, nie faworyzując jednej grupy względem innej. Wiedziały bowiem, iż prawdziwie demokratyczne społeczeństwo może składać się jedynie z wolnych jednostek. Vra Starkoff domaga się w swoich tekstach równości kobiet i mężczyzn, pokazując na przykładzie swych bohaterek, że są one pełnowartościowymi obywatelkami, które mają prawo decydować o sobie, nie bacząc na tyleż przestarzałe, co opresyjne nakazy często o wątpliwie moralnej proweniencji. Nelly Roussel jest o wiele bardziej nieprzejednana od swojej poprzedniczki w krytyce kapitalistycznego ustroju państwowego. Nie przebiera w słowach, zarzucając zniewolenie kobiet Kościołowi katolickiemu, którego religijne podstawy doktrynalne przyczyniły się do stworzenia i utrwalenia przez tysiąclecia niesprawiedliwego społeczeństwa podzielonego na uprzywilejowanych mężczyzn i wyrzucone na margines społeczny niewiasty. Podobnie jak Starkoff i Roussel, także Louise Michel pragnęła ukazać w teatrze patriarchalny paradygmat, który poprzez edukację (fallokratyczną tresurę) produkuje spolegliwych obrońców systemu, gotowych do wychowywania kolejnych pokoleń niewolników. Tomasz Kaczmarek

Merytoryczna zawartość publikacji odzwierciedla przedmiotowo szeroki wachlarz naukowych pasji Profesora, które charakteryzując się różnorodnością, zawsze jednak dotykały węzłowych problemów prawa i administracji. Tę wieloaspektowość wyraża przyjęty układ pracy. Jej poszczególne części odnoszą się bowiem do tradycyjnie wyodrębnionych pięciu obszarów, określanych wspólnym mianem nauk prawno-administracyjnych. Spoiwem dla różnych w swej tematyce metodologii i głębi opracowań drugiego tomu Gdańskiej Koncepcji Prawa Administracyjnego jest, jak się okazuje, ponadczasowa myśl Profesora Dawidowicza, inspirująca do badań nad podstawowymi problemami prawa administracyjnego i nadal zachowująca swój doniosły naukowo walor. Dorobek pozostawiony przez Uczonego pobudza też do weryfikacji i konfrontacji sformułowanych w nim twierdzeń ze współczesnymi uwarunkowaniami prawnymi, społecznymi, gospodarczymi i politycznymi. Wydaje się, że równie skutecznie dorobek ten zachęca do podążania intelektualnymi ścieżkami, które wytyczał Profesor Wacław Dawidowicz przez połowę XX w., w znacznej mierze niełatwego dla nauki, w tym nauki prawa administracyjnego.