Krajobraz religijny i etniczny to uzupełniona wersja pracy doktorskiej, obronionej na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego w 2020 roku. Praca ukazuje relacje między różnymi grupami religijnymi i etnicznymi w środowiskach wiejskich, gdzie procesy osadnicze wpłynęły na zmiany społeczno-ekonomiczne i krajobrazowe. Skupia się na okresie 1760-1820, przełamując tradycyjne podziały epokowe, oraz obejmuje trzy historyczne regiony: Suwalszczyznę, Bukowinę i Łatgalię. Analiza koncentruje się na wybranym obszarze w każdym regionie, obejmując grupę wsi z lokalnym centrum. Książka bada kwestie językowe, osiedlanie się ludzi różnych pochodzeń, relacje między starymi a nowymi osadami oraz ich różnorodność wyznaniową i etniczną. Zawiera również rekonstrukcję dawnego krajobrazu, w tym topografii sakralnej. Istotne są interakcje wiejskich społeczności z nowoczesną administracją oraz różnice w praktykach państw i Kościołów. Materiały pokazują, jak często korzystano z duchownych innych wyznań, gdy dostęp do własnych był utrudniony. Kwestia nowych upraw ilustruje stosunek chłopów do innowacji. Analogie w funkcjonowaniu wieloreligijnego krajobrazu trzech regionów ukazują pragmatyczną koegzystencję, której materialne świadectwa przetrwały do dziś. Melchior Jakubowski, historyk i historyk sztuki, prowadzi projekt dotyczący artystycznej sieci zakonów w XVIII wieku.
