Lech Wyszczelski Bücher

Obejmuje materiał dotyczący wydarzeń z lat 1815-1939. Prezentuje treści z historii powszechnej i historii Polski w przejrzysty, łatwy do przyswojenia sposób poprzez przystępny tekst, ciekawe fotografie, infografiki oraz ilustracje. Kształci umiejętności historyczne, takie jak praca z tekstem źródłowym, mapą czy danymi statystycznymi, dzięki wykorzystaniu wielu rodzajów źródeł opatrzonych zadaniami zadaniom. Rozwija zainteresowanie przedmiotem m.in. za pomocą elementu To budzi kontrowersje i propozycji dodatkowych publikacji książkowych. Ułatwia przygotowanie do sprawdzianów dzięki Podsumowaniom, Tablicom chronologicznym i Słowniczkowi. Pomaga w przygotowaniach do matury dzięki różnorodnym zadaniom i wskazówkom zamieszczonym w bloku Wiesz Umiesz Zdasz.

Polska siła zbrojna posiada ponad tysiącletnią historię. Z kolei szkolnictwo wojskowe przygotowujące kadrę dla niej liczy niespełna trzysta lat, do tego uwzględnić należy 123 lata niewoli narodowej. Było to znaczne opóźnienie wobec państw Europy Zachodniej. W pracy pokazane zostały tego przyczyny. Niniejsza publikacja podzielona została na pięć rozdziałów. W pierwszym analizie poddano funkcjonowanie tegoż szkolnictwa do odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 r. Korzystniejsze warunki dla uruchamiania pewnych form szkolenia kadry dla potrzeb narodowej siły zbrojnej nastały w dekadzie poprzedzającej wybuch I wojny światowej i to tylko w Galicji. Skorzystał z tego ruch strzelecki i w mniejszej skali inne polskie stronnictwa niepodległościowe. Docenić należy wkład tej formy edukacyjnej w przygotowanie dość licznych zastępów kadry zawodowej dla odradzającego się w 1918 r. Wojska Polskiego. Podobnie odnieść się należy do szkolnictwa wojennego I wojny światowej, które także miało swój udział w przygotowywaniu kadr dla tegoż wojska.

Wilno 1919-1920 autor relacjonuje splot wypadk�w politycznych i militarnych, kt�re towarzyszyły odzyskaniu przez Polskę Wilna. Do miasta, tradycyjnej stolicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, rościła sobie pretensje odrodzona Litwa. Także bolszewicy chcieli je zagarnąć w dziele szerzenia misji rewolucji światowej. O pozostaniu miasta, zamieszkanego niemal wyłącznie przez ludność polską i żydowską, przy Rzeczypospolitej zadecydowało zwycięstwo Wojska Polskiego nad Armią Czerwoną.� Galicja Wschodnia 1920 Publikacja zamyka cykl trzech prac popularno-naukowych poświęconych walkom o przynależność wschodniej Małopolski i Lwowa, prowadzonych w latach 1918-1920. Przebieg wydarzeń został przedstawiony na tle zmagań toczonych na terenach Ukrainy Naddnieprzańskiej, Wołynia, Podola i wschodniej Małopolski. Autor podkreśla znaczenie, jakie odegrał Lw�w w tych dramatycznych czasach.

Śmierć generała Sikorskiego Publikacja wnuka brygadiera, kt�ry poni�sł tragiczną śmierć wraz z generałem Sikorskim, doskonale wpisuje się w zestaw książek autor�w zachodnich o historii Polski. John Whiteley był zawodowym żołnierzem. Walczył i został ranny podczas pierwszej wojny światowej. P�źniej był posłem do parlamentu z ramienia Partii Konserwatywnej. W chwili wybuchu drugiej wojny światowej w 1939 roku wr�cił do służby wojskowej. Brał udział w działaniach wojennych we Francji, walczył pod Dunkierką (odznaczony został Orderem Imperium Brytyjskiego), a następnie jako oficer dowodzący przeprowadził sw�j pułk do Indii. Przed śmiercią awansował do stopnia brygadiera. Latem 1943 roku Whiteley zdecydował, że powr�ci do świata polityki. Na początku lipca okazało się, że jest jedno wolne miejsce w samolocie lecącym z Delhi do Kairu. W Kairze zaoferowano mu miejsce na pokładzie liberatora wiozącego generała Sikorskiego, kt�ry powracał do Anglii po wizycie złożonej na Bliskim Wschodzie armii polskiej. Tematem niniejszej książki są wydarzenia, kt�re nastąpiły po wylądowaniu owego samolotu w Gibraltarze. Generał Kazimierz Sosnkowski Generał Kazimierz Sosnkowski to jedna z najwybitniejszych postaci w życiu wojskowym i politycznym II Rzeczypospolitej. Wcześniej był wsp�łtw�rcą polskiego ruchu niepodległościowego w Galicji, najbliższym wsp�łpracownikiem J�zefa Piłsudskiego. Sylwetka generała ukazana jest na wielu płaszczyznach jego działalności. Przede wszystkim był on wojskowym zajmującym w hierarchii Wojska Polskiego wysoką pozycję, m.in. ministra spraw wojskowych i inspektora armii. Był jednym z dw�ch kandydat�w na objęcie po śmierci Piłsudskiego stanowiska generalnego inspektora sił zbrojnych, ale na skutek intryg politycznych nie został na nie powołany. W czasie II wojny światowej, kiedy formowały się polskie władze na emigracji, typowany był na Prezydenta RP, lecz i tu nie do końca zrealizował swoich plan�w i marzeń.

Dzieje wojskowości polskiej dwudziestolecia międzywojennego są częstym tematem publikacji historyków. Nadal pozostaje jednak jeszcze wiele niepodjętych wątków. Do takich zaliczyć można funkcjonowanie pionu wojennego niezależnego od Ministerstwa Spraw Wojskowych, wyłączonego nawet od 1926 roku z cywilnej kontroli parlamentarnej. Jego pomysłodawcą był marszałek Piłsudski. Miał on wysoką rangę – w latach 1926–1939 najważniejszą – w strukturach centralnych wojska. Uznać jednak trzeba, że ten model funkcjonowania nie służył jego właściwemu przygotowaniu do wojny. Izolował armię od demokratycznej kontroli społecznej nad jej funkcjonowaniem. Wykorzystywał siły zbrojne do działalności politycznej, a nawet do zbrojnego wystąpienia przeciw legalnym władzom. Wydaje się, że nie powinien być wzorcem dla współcześnie przyjmowanych rozwiązań.

Bitwa o Nasielsk to najważniejsze wydarzenie w bitwie na przedpolach Warszawy powstrzymujące marsz ku Wiśle wojsk rosyjskiego Frontu Zachodniego. Bitwa ta stworzyła podstawy do uruchomienia manewru znad Wieprza, który doprowadził do diametralnego odwrócenia losów generalnej bitwy i zmusiła przeciwnika do ucieczki na wschód. Bitwa o Nasielsk, jako pole bitwy 5. Armii gen. Sikorskiego, jest niedoceniana przez polską historiografię. Milczano o niej z powodu animozji personalnych między dowódcą tej armii a marsz. Piłsudskim. Nie pozostaje więc nic innego jak uporczywie upominać się o przywracanie prawdy historycznej. Stąd apel do historyków o nieskazywanie jej na zapomnienie. Ale także apel do lokalnej społeczności o zdecydowanie większą aktywność w przywrócenie pamięci o tym wydarzeniu.

Książka poświęcona największej, a zarazem mającej decydujące znaczenie operacji wojny polsko-rosyjskiej 1919-1920 r. Stoczona w jej ramach zwycięska bitwa na przedpolach Warszawy, popularnie zwana Cudem nad Wisłą, jest zaliczana do najważniejszych starć zbrojnych w dziejach oręża polskiego. Z jednej strony zdecydowała ona o wyniku prowadzonej wojny, a z drugiej - o losach narodu, który dopiero co uwolnił się spod ponad wiekowej niewoli i stanął przed groźbą kolejnego zniewolenia oraz narzucenia siłą nie chcianego systemu społeczno - politycznego. Zarówno sama operacja, jak i wymieniona bitwa miały wymiar europejski. Ta druga może być porównywana tylko z tak sławnymi zwycięstwami oręża polskiego, jak bitwa pod Grunwaldem oraz bitwa pod Wiedniem. Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że wszystkie trzy decydowały o przyszłych losach naszego kontynentu.

Operacja niemeńska była ostatnią z trzech wielkich - wraz z warszawską i ukraińską - prowadzonych przez Wojsko Polskie w wojnie polsko-rosyjskiej 1919-1920r. Miała wymiar operacyjno-strategiczny i doprowadziła do zakończenia działań militarnych w tej wojnie, decydowała o kształcie polskiej granicy wschodniej i o przebiegu rokowań pokojowych w Rydze.

'Generał Listowski, by zagrodzić drogę 1 Armii Konnej, usiłował zamknąć lukę powstałą w ugrupowaniu frontu Ukraińskiego. Wydzielił do wykonania tego zadania 50. pułk Strzelc�w Kresowych, dywizjon jazdy z 4. pułku Strzelc�w Konnych oraz baterię artylerii. Były to siły niewsp�łmiernie małe do tak poważnego zadania. Zanim zresztą przybyły na wyznaczona im linię, Budionny zdołał swe wojska skierować głęboko na zach�d. Już 7 czerwca zagon kawalerii złożony z 4. Dywizji Jazdy opanował Żytomierz. Zaskoczenie Polak�w znajdujących się w mieście było ogromne. Nieliczna załoga wycofała się, oddając miasto bez walki.' Zdobycie Kijowa przez wojska polskie w 1920 r. miało zapewnić realizację cel�w wojennych J�zefa Piłsudskiego w zmaganiach z bolszewikami, w tym utworzenie sfederowanego z Polską państwa ukraińskiego. Uderzenie Armii Konnej Budionnego zmusiło Polak�w do odwrotu.

Dzień po dniu wydarzenia, jakie zaszły w przełomowym listopadzie pod koniec I wojny światowej tj. rozpad niemieckiej machiny wojennej, dezorganizację administracji okupacyjnej, wzrost świadomości patriotycznej wśród szerokich mas warszawiaków, ciężkie warunki bytowania w schyłkowym okresie wojny, ewolucję nastawienia Rady Regencyjnej oraz działalność Polskiej Organizacji Wojskowej.