Obecnie stosowane technologie wymagają materiałów wieloskładnikowych i wielofazowych o określonych cechach, co wiąże się z długotrwałym i kosztownym procesem optymalizacji ich właściwości. Wykorzystanie modelowania termodynamicznego stanowi rozwiązanie tych problemów, dostarczając wiedzy o relacjach fazowych w materiałach użytkowych. Wiedza ta, obejmująca wpływ stężenia składników, ciśnienia i temperatury na strukturę materiałów, opiera się na danych eksperymentalnych uzyskanych metodami fizykochemicznymi. Weryfikacja spójności tych danych jest możliwa dzięki metodzie Calphad (Calculation of Phase Diagrams), która stanowi nowy paradygmat w naukach materiałowych. Modelowanie termodynamiczne dostarcza również parametrów do symulacji procesów wytwarzania materiałów w skali mezoskopowej, co teoretycznie umożliwia kontrolę parametrów zewnętrznych niezbędnych do uzyskania mikrostruktury o pożądanych właściwościach. W opracowaniu zdefiniowano podstawowe pojęcia oraz szczegółowo opisano podstawy metody Calphad, łącząc wiedzę na temat modelowania związków chemicznych z ogólnymi założeniami fizycznymi i termodynamicznymi. Dodano także fragmenty baz danych typu TDB (Thermodynamic Database), szeroko stosowanych w programach komercyjnych, a cytowane odnośniki literaturowe pozwalają na poszerzenie wiedzy na temat modelowania faz.
