Publikacja ujmuje całokształt działalności instytucji opiekuńczych i innych pozainstytucjonalnych inicjatyw dobroczynnych podejmowanych przez środowiska kościelne i świeckie, w tym państwowe, na rzecz rozmaitych kategorii potrzebujących, w tym także inicjatyw obejmujących opiekę medyczną. Składa się z dwóch części. Pierwsza przedstawia zagadnienia opieki społecznej w starożytnym Egipcie i na Bliskim Wschodzie oraz w całej chrześcijańskiej Europie, druga - w Polsce.
Praca przedstawia wieloaspektowy obraz rzymskiej infirmerii, jej strukturę, wyposażenie, sposoby leczenia, procedury medyczne, stosowane medykamenty oraz etiologię i uwarunkowania środowiskowe chorób i epidemii. Gruntownej analizie poddano niespotykany w żadnym innym szpitalu europejskim personel lekarsko- chirurgiczny, a także oryginalny i nigdzie niepraktykowany na taką skalę personel pielęgniarsko-opiekuńczy. Funkcjonowanie szpitala-infirmerii zostało przedstawione w szerszym kontekście społecznym, kościelnym i cywilnym, dziejów Rzymu i papiestwa. Oryginalne opracowanie ma ogromne znaczenie dla historii politycznej, religijnej i dziejów mentalności, jest ważne z punktu widzenia historii medycyny, a także opieki i życia społecznego. Pokazuje rozwój sztuki leczniczej i ewolucję szpitala od średniowiecznego hospicjum do nowoczesnej kliniki medycznej fragment recenzji prof. dr hab. Władysławy Szulakiewicz