Kolejny tom studiów, tym razem poświęcony niemieckojęzycznej literaturze i kulturze wieku XIX. Wśród autorów badacze z polskich i zagranicznych ośrodków naukowych.
Wydawnictwo Naukowe UAM Bücher
Książka stanowi tom pokonferencyjny XI Zjazdu Pedagogicznego i poświęcona jest zagadnieniu sformułowanemu jako: Przesilenie. Kręgi kryzysów kontekstów edukacji – wyzwanie dla pedagogiki. Jest to zbiór tekstów uczestników sesji zorganizowanej przez redaktorów tomu, która połączyła w sobie zainteresowania pedagogów krytycznych, socjologów edukacji i pedagogów społecznych pochylających się nad uwarunkowaniami społecznymi, strukturalnymi, środowiskowymi oraz wychodzących poza paradygmat konstruktywistyczny poprzez pluralizm idei i ram interpretacyjnych. Wydarzenia ostatnich dekad, a w szczególności nowe kryzysy, takie jak: zmiany klimatyczne, pandemie, wojny etniczne i kulturowe, masowe migracje, fundamentalizmy religijne, monopol neoliberalnych gospodarek, poszerzanie sfer nędzy, patogenne wykorzystywanie Internetu, systemy edukacyjne w służbie przeszłości, stanowią nieustanne wyzwania dla pedagogiki (w tym nierówności społecznych w edukacji). Autorzy tekstów poszukują odpowiedzi na pytania: Jaka powinna być pedagogika w XXI wieku? Jaka jest jej rola społeczna, polityczna, ekonomiczna i kulturowa, lokalnie i globalnie? Jakie działania powinni podejmować pedagodzy w obliczu rosnących nierówności i rosnącej niepewności.
Monografia jest zbiorem refleksji na temat współczesnego świata i trudnych, dramatycznych zdarzeń, w których uczestniczymy, których jesteśmy świadkami. Jest próbą odzwierciedlenia – w formie różnych, czasem bardzo osobistych narracji – aktualnych doświadczeń społeczności europejskiej. To dokument pierwszej fazy wojny w Ukrainie oraz refleksji i doświadczeń ludzi podczas wojny i w związku z nią. Zgromadzono w niej wypowiedzi osób reprezentujących różne ośrodki akademickie i edukacyjne w Europie. Każdy tekst przedstawia inną perspektywę i podejmuje nieco inny wątek. Stanowi odrębną narrację autora/autorów na temat trudnej rzeczywistości, w której funkcjonuje dziś społeczeństwo Europy i świata. Wszystkie rozważania układają się we wspólną opowieść o dramatycznych przemianach współczesnego świata, sposobach rozwiązywania trudności, pokonywania przeszkód i o próbach tworzenia lepszego życia.
Proponowana Czytelnikom publikacja to zbiór tekstów mających charakter teoretyczno-przeglądowych analiz oraz przyczynków badawczych, realizowanych w różnych paradygmatach metodologicznych. Bezpośrednim impulsem do jej powstania były obrady XI Ogólnopolskiego Zjazdu Pedagogicznego, organizowanego przez Polskie Towarzystwo Pedagogiczne i Wydział Studiów Edukacyjnych UAM, odbywającego się w Poznaniu w dniach 20–22 września 2022 roku, w ramach sekcji zatytułowanej „Rynek pracy, kariera zawodowa i wychowawcza funkcja pracy — ku społeczeństwu przyszłości”. Prezentowane teksty mieszczą się w dwóch obszarach tematycznych. W pierwszym z nich autorzy skupiali się na problemach młodzieży i młodych dorosłych przygotowujących się do wejścia na rynek pracy, wychodzących na niego i już na nim obecnych, ze szczególnym uwzględnieniem ich współistnienia w kontekście generacyjnym. W drugim zaś, podjęli rozważania dotyczące filozofii pracy, zróżnicowanych karier zawodowych, specyfiki pracy w różnych zawodach, środowiskach i na różnych etapach życiowych.
Uniwersytet jako wspólnota ludzi myślących i wolnych od zawsze interesował badaczki i badaczy. Dyskusja o otwartych przestrzeniach dyskursu uniwersyteckiego stanowić może punkt wyjścia do debaty o stylach myślenia i działania naukowego. W przestrzeni uniwersytetu możemy z pewnością dostrzec dyskurs naukowy, naukowo-badawczy, ale również coraz częściej popularnonaukowy czy „dyskursy nieobecne”. Książka ta stanowi pokoleniową transmisję wiedzy, swoisty transfer pomiędzy wiedzą i doświadczeniem a tym, co dopiero wkracza do świata nauki. To zachęta do korzystania z dorobku naukowego łączącego przenikające się dyscypliny wiedzy akademickiej. W jednym miejscu zgromadzono teksty wybitnych postaci świata nauki przedstawiających różne jej dziedziny. Książka przeznaczona jest zarówno dla naukowców, jak i studentek i studentów chcących poznać przenikające się obszary architektury wiedzy akademickiej.
Autorzy książki proponują spojrzenie na film, literaturę, fotografię (ujmowane także relacyjnie, z perspektywy korespondencji sztuk) jako na nośniki pamięci i nostalgii. Poddają analizie artystyczne próby utrwalenia, zapisania w różnych mediach i za pomocą różnych kodów obrazów tego, co ze swej natury ulotne, przemijające, impresyjne. Wśród przygotowanych tekstów można znaleźć takie, które za punkt wyjścia obierają wizualność, sensualność obrazu, pamięć, nostalgię, melancholię, stylizacje retro oraz kategorie temporalne.
Publikacja jest pokłosiem zorganizowanej w listopadzie 2019 roku sesji naukowej poświęconej autotematyzmowi we współczesnej humanistyce, a także elementem szerszego projektu badawczego, którego celem jest metodologiczne odświeżenie i przywrócenie badaniom literaturoznawczym pojęcia autotematyzmu, popularnego w XX stuleciu w związku z dominacją paradygmatu strukturalno- semiotycznego oraz żywotnością poetyk modernistycznych, współcześnie zaś (między innymi w wyniku transformacji politycznej oraz przemian kulturowych i infrastrukturalnych po roku 1989) nieco odsuniętego. Książka, którą Czytelnicy i Czytelniczki trzymają w rękach, stanowi próbę zmierzenia się z metarefleksją w jej mnogich współczesnych wydaniach, będąc zarazem przekrojową próbą odpowiedzi na przynajmniej niektóre z pytań, które powinniśmy zadawać dziś literaturze, lub które literatura powinna zadawać sobie sama.
Monografia stanowi tematyczną kontynuację cyklu prac zainicjowanych w środowisku Zakładu Poradnictwa Społecznego Wydziału Studiów Edukacyjnych UAM w Poznaniu, skupionych wokół problemów pomagania, wsparcia społecznego, poradnictwa, w ramach których swoje refleksje, badania i doświadczenia prezentuje szerokie grono teoretyków i praktyków z kraju. W monografii skoncentrowano się na kategorii wsparcia społecznego rozumianego jako pomoc dostępna jednostce w sytuacjach trudnych. Dokonywano analizy jego charakteru strukturalnego, odnoszącego się do obiektywnie istniejących sieci społecznych, w które jednostka jest włączona oraz jego aspektu funkcjonalnego i specyfiki interakcji społecznych, które podejmowane są w zróżnicowanych sytuacjach trudnych. Poszczególne teksty zawarte w niniejszej monografii odwołują się do procesów poszukiwania, doświadczania, planowania, organizowania, optymalizowania wsparcia adresowanego do jednostek i grup w różnych wymiarach życia społecznego, w wielu perspektywach temporalnych w przebiegu ludzkiej biografii. Mają zróżnicowany charakter, ich autorzy skupiają się na analizach teoretycznych, prezentują wybiórczo wyniki badań, odwołują się do przykładów ze społecznej praktyki, prezentując modele pomocy i wsparcia społecznego w relacjach nieformalnych i instytucjonalnych na poziomie makrospołecznym. Teksty podzielono na kilka bloków tematycznych: związanych z wybranymi kategoriami teoretycznymi charakteryzującymi procesy pomocowe, z rodziną jako grupą wsparcia potrzebującą, jak i go udzielającą, wspieraniem jednostek i grup w procesach edukacyjnych, w biegu życia zawodowego oraz organizowaniem wsparcia mającego na celu przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu.
Tom III (ostatni) edycji „Źródeł do Dziejów Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu” obejmuje protokoły posiedzeń Senatu Uniwersytetu Poznańskiego za okres działalności uczelni od 11 IX 1931 do 21 IX 1939. Protokoły z tego okresu liczą łącznie ponad 700 stron i obejmują okres sprawowania władzy rektorskiej przez kolejnych Profesorów: Jana Sajdaka (filologa klasycznego), Stanisława Pawłowskiego (geografa), Stanisława Rungego (lekarza weterynarii) oraz Antoniego Peretiatkowicza (prawnika). Edycja źródłowa pokazuje proces organizacji i funkcjonowania Uniwersytetu oraz jego rozwoju w kolejnym okresie funkcjonowania w latach 1931-1939. Trzeci tom „Protokołów posiedzeń Senatu Uniwersytetu Poznańskiego” z okresu międzywojennego zamyka jubileuszową serię źródeł wydaną z okazji obchodów 100-lecia Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Celem publikacji jest nie tylko ukazanie dziejów Uniwersytetu Poznańskiego w świetle źródeł archiwalnych, ale również upowszechnienie i zabezpieczenie najstarszych archiwaliów do dziejów UP dla przyszłych badań nad historią UAM oraz nad dziejami innych uniwersytetów poznańskich powstałych po II wojnie światowej na bazie wydziałów UP, takich jak: Uniwersytet Medyczny, Uniwersytet Przyrodniczy oraz Akademia Wychowania Fizycznego.
Książka jest czwartym tomem publikacji poświęconej doktorom honoris causa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 2001-2019 ten zaszczytny tytuł otrzymało dwadzieścia dziewięć osób z Polski i zagranicy. W publikacji zaprezentowano ich sylwetki w układzie chronologicznym. W każdym przypadku przedstawiono kalendarium procesu przyznawania tytułu (wniosek Rady Wydziału, uchwałę Senatu, uroczystość promocji). Swoją wartość zachowują teksty przemówień przedstawicieli władz Uniwersytetu, promotorów, bądź samych doktorów honorowych, wygłoszonych przy okazji wręczenia dyplomu. Całość uzupełnia materiał ikonograficzny oraz autografy uhonorowanych osób.