Skłócona z życiem dziennikarka Kira Dawidow przybywa do Rogożów pod wpływem impulsu, kierowana jedynie wspomnieniem kołysanki z dzieciństwa, w której pobrzmiewała ich nazwa. W kamperze, nazywanym pieszczotliwie Charlie, spędza lato na zapomnianym podwórku starego zrujnowanego gospodarstwa, należącego do mieszkającej w pobliżu tajemniczej Marii. Powoli poznaje tragiczną historię tego miejsca, które nagle okazuje się dla niej ważne.Maria Montero mieszka w niebieskiej chatce pod lasem, ciesząc się każdym dniem, jakby ten miał być dla niej ostatnim. Gdy nagle niemal z dnia na dzień staje się bezdomna, podejmuje najbardziej irracjonalną w tej sytuacji, ale jedyną właściwą decyzję. W (nie)zwykłych Rogożach, gdzie realizm miesza się z absurdem, gdzie żywi słyszą oddechy zmarłych, Kira Dawidow i Maria Montero budują dla siebie dom na fundamentach starej, opuszczonej, pełnej bolesnych wspomnień chałupy. Charlie, bez którego te dwie połączone więzami krwi kobiety nigdy by się nie spotkały, staje się ich tymczasowym schronieniem. Obie marzą o bezpiecznym miejscu, do którego każdy zmierza, lecz nie każdy tam dotrze.
Jeromin-Gauszka Grażyna Bücher
Grażyna Jeromin-Gałuszka taucht in ihren Werken tief in die Komplexität menschlicher Beziehungen ein und erforscht oft die Feinheiten von Emotionen und das Innenleben ihrer Charaktere. Ihre Prosa zeichnet sich durch eine poetische Sensibilität und einen scharfen Einblick in die menschliche Psyche aus. Die Autorin befasst sich häufig mit Themen wie Erinnerung, Verlust und der Suche nach Identität und nutzt dabei Symbolik zur Bereicherung ihrer Erzählungen. Ihr Stil ist intim und evokativ und zieht den Leser in die emotionalen und psychologischen Landschaften ihrer Geschichten.


Obie kochały tego samego mężczyznę i obie zostały przez niego skrzywdzone. Pełna uroku historia dwóch kobiet, które mimo zupełnie różnych charakterów muszą razem zmierzyć się z przewrotnym losem. Obie kochały tego samego mężczyznę i obie zostały przez niego skrzywdzone. Razem odkrywają jego mroczną tajemnicę. Ciekawie skonstruowana fabuła, żywe dialogi oraz wątek sensacyjny sprawiają, że sceny z powieści przesuwają się niczym obraz filmowy. Nieodparty urok tej powieści polega przede wszystkim na niezwyczajnym opisie prostego i bardzo zwyczajnego życia. Nagle to, czego zwykle nie zauważamy w otaczającym nas świecie i ludziach, staje się wyraźne, nazwane, zmusza do refleksji, wstrząsa nami lub nas wzrusza. Jeromin-Gałuszka nie widzi przecież innego świata niż my, a jednak dostrzega w nim o wiele więcej. I z niebywałą dokładnością i wrażliwością to opisuje. Prostym, współczesnym, często dosadnym językiem. [] Tę książkę czyta się jednym tchem, a po jej przeczytaniu chce się być lepszym człowiekiem Janusz Leon Wiśniewski