Roma Ligocka Bücher

Sie hat einen Blick für die kleinen Wunder des Lebens: Eine Frau teilt bei einem Unwetter überraschend mit ihr den Schirm; eine §andere schenkt ihr, ehe sie in die U-Bahn steigt, eine Rose. Roma §Ligocka ist diese Frau, und sie erzählt auch von den Verletzungen des Alltags und den Katastrophen ihres Volkes: Im München unserer Tage wird sie auf einer Rolltreppe in einem Befehlston angeherrscht, der sie an unselige Zeiten erinnert. Ein anderes Mal sucht sie in Polen mit Hilfe zweier Mädchen auf einer Blumenwiese den vergessenen Grabstein ihres Urgroßvaters. Dann berichtet sie von ihrem Vetter Salomon, den Jahre vor dem Krieg pöbelnde Gleichaltrige ertrinken ließen.§In kurzen, ganz unterschiedlichen Geschichten vermittelt die mit ihrem literarischen Debüt so erfolgreiche Malerin das bunte Kaleidoskop eines bewegten Lebens: als Frau, als Jüdin, als Künstlerin, als Fremde in der großen Stadt. Ob zum Nachdenken anregend oder witzig, ob tief in die Vergangenheit ausgreifend oder aktuell, imm er ist es die Ligocka, die den Leser mit ihrer unnachahmlichen Mischung aus Verstandesschärfe und emotionaler Anteilnahme in den Bann schlägt.§

In Krakau wird 1938 ein kleines Mädchen geboren, während in Deutschland die Synagogen brennen. Sie ist noch kein Jahr alt, als ihre Eltern den Judenstern tragen müssen. Die erste Realität, die sie kennenlernt, ist die Realität des Grauens - für sie die Normalität: Ihre Welt besteht aus Schreien, Schüssen und Toten. Mit den Augen eines Kindes beschreibt Roma Ligocka, wie aus einer Kindheit, die behütet und wohlhabend hätte sein sollen, ein Alptraum wird. Kurz vor der Liquidierung des Krakauer Ghettos kann sie mit ihrer Mutter fliehen. Der rote Mantel des Mädchens rettet ihnen das Leben, weil „die kleine Erdbeere“ eine polnische Familie so rührt, dass sie den beiden Unterschlupf gewährt. Mit falschen Papieren und blond gefärbten Haaren überlebt die kleine Roma die Nazi-Zeit. Im stalinistischen Polen kommt sie mit vielen bedeutenden Literaten und Künstlern in Kontakt, auch aus dem polnischen Widerstand. Geprägt durch dieses künstlerische Milieu emigriert sie nach Deutschland. Viele Jahre später sieht sie in Spielbergs Film Schindlers Liste die berühmte Szene mit dem kleinen Mädchen im roten Mantel. Da bricht die Erinnerung durch und sie erkennt sich wieder: Sie ist dieses Mädchen. Die außergewöhnliche Geschichte einer sensiblen und begabten Frau zwischen den Schatten einer traumatischen Kindheit und einem farbigen Künstlerleben.

Ich wollte die Schuld meines Vaters aufdecken - heute weiß ich, dass ich ihn lieben kann, wer immer er auch war. Als ein Journalist mehr als fünfzig Jahre später den Vorwurf erneut erhebt, ist Roma Ligocka gerade in David, einen Diplomaten aus Israel, glücklich verliebt. Ohne ihn ins Vertrauen zu ziehen, macht sie sich auf, die Unschuld des Vaters zu beweisen. Sie ist wütend und beschämt, aber auch bereit zu kämpfen, und das gibt ihr Kraft. Mehr als ein Jahr dauert es, bis sie Gewissheit hat - Gewissheit darüber, ob David weiterhin zu ihr hält und wer ihr Vater wirklich war.

Roma Ligocka erzählt in kurzen, vielfältigen Geschichten von den kleinen Wundern und Verletzungen des Lebens. Sie verbindet persönliche Erlebnisse als Frau, Jüdin und Künstlerin mit Erinnerungen an die Vergangenheit und aktuellen Erfahrungen, und zieht den Leser mit ihrer emotionalen Tiefe und Scharfsinnigkeit in den Bann.

As a child in German-occupied Poland, Roma Ligocka was known for the bright strawberry-red coat she wore against a tide of gathering darkness. Fifty years later, Roma, an artist living in Germany, attended a screening of Steven Spielberg’s Schindler’s List, and instantly knew that “the girl in the red coat”—the only splash of color in the film—was her. Thus began a harrowing journey into the past, as Roma Ligocka sought to reclaim her life and put together the pieces of a shattered childhood.The result is this remarkable memoir, a fifty-year chronicle of survival and its aftermath. With brutal honesty, Ligocka recollects a childhood at the heart of the flashing black boots, the sudden executions, her mother weeping, her father vanished…then her own harrowing escape and the strange twists of fate that allowed her to live on into the haunted years after the war. Powerful, lyrical, and unique among Holocaust memoirs, The Girl in the Red Coat eloquently explores the power of evil to twist our lives long after we have survived it. It is a story for anyone who has ever known the darkness of an unbearable past—and searched for the courage to move forward into the light.

Poruszająca opowieść o tym, jak wiele siły czerpiemy z rzeczy zwykłych i prostych uczuć, ile radości daje nam nasza codzienność ale także o tym, jak to wszystko może szybko zostać nam odebrane. Roma Ligocka, autorka bestsellerowych książek, wraca do historii swojej rodziny i świata, który zaginął. Wraca jednak w niezwykły i niekonwencjonalny sposób. Rok 1938. Anna Abrahamer zajmuje się domem, ogrodem, wyczekuje narodzin swojej wnuczki Romy. Latem wyrusza w pierwszą w życiu podróż na Lazurowe Wybrzeże. Jeszcze cieszy się codziennością, urokami świata, jeszcze wierzy w przyszłość swoją i swoich bliskich. Jednocześnie czuje już narastającą wokół niepewność, zbliżającą się katastrofę Rok 2020. Roma Ligocka, wnuczka Anny, wyrusza w podróż do Nicei. Zamierza wrócić do opowieści o swojej rodzinie, dopisać do niej ostatnie karty. Chce pójść śladami babci, napisać za nią pamiętnik, przywrócić czas, który przeminął, piękny, tajemniczy, przedwojenny Tam właśnie, w Nicei, zaskakuje ją pandemia i nagle jej los i losy Anny Abrahamer w zdumiewający i nieoczekiwany sposób splatają się ze sobą. Autorka zabiera nas w przeszłość, do roku 1938. To tu, w Krakowie, spokojnie i szczęśliwie żyje jej żydowska rodzina, a ona sama właśnie przychodzi na świat. Roma Ligocka całe życie nosiła w sobie wyobrażenie domu pełnego ciepła, zapachu smakowitych potraw i ciast, domu, którego sama nie miała... Teraz pokazuje nam jego urok, pokazuje krakowskie ulice i ogrody, zapomniane zwyczaje, modę, kolory czasów minionych. Ale autorka nie odwraca też wzroku od teraźniejszości, od naszego codziennego wysiłku, i konieczności radzenia sobie z nią. Powieść niosąca przesłanie: jesteśmy, dopóki pamiętamy, a najważniejsze, co mamy, jest teraz.

Nowa, długo oczekiwana powieść Romy Ligockiej! Intymne wyznanie nastoletniej „dziewczynki w czerwonym płaszczyku”. Autorka odkrywa w niej nowy, do tej pory skrywany, fragment historii swojego życia. To opowieść o niezwykle emocjonalnej więzi córki z matką, o dojrzewaniu nastolatki, miłości, samotności i cierpieniu. Punktem wyjścia jest odkrycie przez córkę romansu matki z żonatym mężczyzną. Roma, dojrzewająca nastolatka, czuje się przez matkę zdradzona. Przeraża ją cielesność i zmysłowość miłości, szpieguje więc matkę, aby uniemożliwić ten związek, ale też by poznać nieznane oblicze najbliższej jej osoby. Niezgoda na rzeczywistość jest w Romie tak wielka, że prowadzi ją do anoreksji. Autorka śmiało i szczerze po raz pierwszy opowiada o tym doświadczeniu i walce z pragnieniem śmierci. Dziewczyna musi także stanąć do walki o życie swojej matki, która nie wytrzymując presji otoczenia i dramatyzmu sytuacji, podejmuje próby samobójcze. Jest to dla wrażliwej nastolatki przyspieszona lekcja dorosłego życia. W powieść wkomponowane są fragmenty Pamiętnika Anny Abrahamerowej – babci Romy. Jest to piękny opis przedwojennego żydowskiego świata Krakowa: bale, stroje, luksus… Lektura pamiętnika jest dla Romy ucieczką od rzeczywistości, przeniesieniem się do ulubionego świata wyobraźni, ale też do historii własnej rodziny.

Pięknie wydany (duży format, papier kredowy, kolorowe reprodukcje) album z wyborem znanych i tych mniej znanych obrazów Romy Ligockiej oraz fragmentów jej literackich tekstów, które razem tworzą spójną i atrakcyjną wizualnie całość. Publikacja nie tylko łączy dzieło malarskie z prozatorskim, lecz także tworzy swoisty portret autorki – w jej obrazach i tekstach. Dla czytelników Romy Ligockiej będzie doskonałą okazją do zaznajomienia się z jej twórczością malarską, zaś osoby, które nie znają pióra artystki, z przyjemnością sięgną po ten tytuł ze względu na wybrane fragmenty.

Roma Ligocka patrzy na świat. Piękny, okrutny, bezmyślny, śmieszny. Miniony, niedawny, dzisiejszy. Obserwacje i wspomnienia składają sie na niezwykłą powieść. Współistnieją w niej zdarzenia zabawne i tragiczne, przewijają się rozmaite miejsca - Kraków, Wiedeń, Monachium; spotykają się postaci dawno nieżyjące i ludzie obecni w życiu autorku. Roma Ligocka z żarliwą nostalgią wspomina czasy, gdy nie miała grosza przy duszy, ale za to jadła obiad z księżną Monako. Kreśli barwne portrety przyjaciół, członków rodziny męża- artysty, ale i osób nieznajomych czy wręcz nieprzyjaznych. Kieruje ostrze ironii zarówno przeciw uprzedzeniom rasowym, jak i wybiórczej politycznej poprawności. Kto choć raz znalazł się w sytuacji obcego, innego, emigranta, przechodnia w nieznanym mieście, rozpozna świetnie, o czym mówi Roma Ligocka: czasami dzieli ludzi przepaść niezrozumienia, czasem tylko pięć kroków. Zbliżyć może - na chwilę i na zawsze - jeden mały gest, jeden uśmiech.

Najnowsza autobiograficzna powieść Romy Ligockiej Kontynuacja bestsellerowego 'Dobrego dziecka' Kraków, lata 50-te XX wieku. Roma ma już 18 lat i samodzielnie wchodzi w dorosłe życie. Pozostawiona przez matkę, bez kontaktu z doświadczoną osobą, która mogłaby w trudnych życiowych sytuacjach służyć radą i pomocą, młoda dziewczyna wpada we wszelkie pułapki swojego wieku. Środowisko artystów, w którym zaczyna się obracać, fascynuje Romę, ale i przynosi wiele niebezpieczeństw. Alkohol, anoreksja, niechciana ciąża… Sytuację dodatkowo komplikuje powrót matki z emigracji. Roma, nauczona już samodzielności, na nowo musi się oswoić i zaakceptować jej obecność. Droga Romo to do bólu szczera opowieść popularnej pisarki, dzięki której czytelniczki jeszcze bardziej ją pokochają i lepiej zrozumieją jej życiowe wybory.