Mien leiw Meckelborg

In dat, wat Du nu ünner de Öwerschrift „Mien leiw Meckelborg“ findst, geiht Wilhelm Münchow wedder mit Di un Jug dörch sien Heimat-Land. Dorbi blifft he hier un dor eins stah’n, mökt ne lütte Paus’ un süht mit sien Ogen un fäuhlt mit Hart un Seel, wat em dit Meckelborg bedüd’t un wat dit Land em allens schenkt … Gah’ Du nu mit em dörch „sien leiw Meckelborg“ de een un anner Stunden – un twors so, as he dat Land süht un grad för Di upschräben hett …