Upadek cesarstwa rzymskiego wyd. 2024

Mehr zum Buch

Dramatyczna historia cesarstwa rzymskiego ukazuje kolosa, który upadł pod naporem barbarzyńców. Od czasów Edwarda Gibbona, który zadał pytanie o przyczyny upadku, wskazano ponad dwieście teorii, od ołowianego zatrucia po nadmierną biurokrację. Wiele współczesnych badań sugeruje jednak, że upadek nie był tak dramatyczny, jak się wydaje; rzymska Europa przekształciła się ewolucyjnie, a nie legła w gruzach. Peter Heather, brytyjski historyk, argumentuje, że w IV wieku imperium było nadal potężne. Kluczowym momentem, który wpłynął na jego losy, było pojawienie się Hunów w 376 roku. To wydarzenie spowodowało, że barbarzyńscy sąsiedzi, tacy jak Goci, Wandalowie i Frankowie, zaczęli szukać schronienia w granicach cesarstwa. W rezultacie w Galii, Hiszpanii, Afryce i Italii powstały barbarzyńskie królestwa, które stały się zalążkiem przyszłej Europy. Rzymianie nie zdołali ich powstrzymać, a w 476 roku ostatni cesarz, Romulus Augustulus, został „odesłany na emeryturę” przez germańskiego wodza Odoakra, co symbolicznie zakończyło epokę imperium, które założył jego mityczny imiennik.