Laches Charmides Lizys

Mehr zum Buch

Platon (427 p.n.e.- 347 p.n.e.) był greckim filozofem, uczniem Sokratesa, założycielem Akademii oraz twórcą idealizmu i racjonalizmu. Jego wpływ na filozofię jest nieoceniony, a w dorobku znajduje się 35 dialogów. Wczesne dzieła, takie jak „Laches” (o odwadze), „Charmides” (o umiarkowaniu) i „Lyzis” (o przyjaźni), są dialogami sokratycznymi, koncentrującymi się na kwestiach etycznych. „Laches” jest dialogiem majeutycznym, w którym Sokrates, podobnie jak położna, pomaga wydobyć wiedzę od rozmówcy. Dialog ten wprowadza do grupy siedmiu dialogów granicznych, które rozwijają myśl Platońską. „Charmides” to dialog diegematyczny, w którym Sokrates pełni rolę narratora i uczestnika. Tematem jest niejednoznaczna teza, że umiarkowanie to wiedza o samej sobie, a nie o innych rzeczach. „Lyzis”, również dialog majeutyczny, jest kontrowersyjny i klasyfikowany jako wczesny sokratyczny. Sokrates ponownie występuje w podwójnej roli narratora i uczestnika rozmowy. Te dialogi, choć różnorodne, łączy ich aporyczna struktura, co czyni je istotnym elementem Platońskiej filozofii.