Pieśń o Rolandzie

Mehr zum Buch

Pieśń o Rolandzie to jeden z najstarszych i najpiękniejszych francuskich poematów średniowiecznych, łączący elementy legendarne, mityczne, religijne oraz narodowe, rycerskie i bohaterskie. Należy do kanonicznych utworów literatury światowej, obok takich dzieł jak Gilgamesz, Iliada czy Beowulf. Poemat przedstawia wydarzenie historyczne związane z wojenną wyprawą Karola Wielkiego do Hiszpanii w 778 roku, gdzie jego wojska, pod wodzą Rolanda, stają w obliczu ataku muzułmańskiego. Po bohaterskiej obronie, straż tylna zostaje zniszczona, a Karol, w odwecie, wraca do Hiszpanii, niszcząc armię Saracenów i zdobywając Saragossę. W poemacie triumfują wartości francuskie i chrześcijańskie, rycerstwo, odwaga oraz honor, choć rzeczywiste wydarzenia miały inny przebieg. Kluczowym celem poematu nie jest wierne oddanie faktów, lecz ukazanie mitycznego wydarzenia, które kształtuje etos rycerski oraz patriotyzm, zarówno religijny, jak i dynastyczny. Poemat powstał prawdopodobnie w połowie XII wieku, choć niektórzy uczeni datują go na wiek X. Autorstwo często przypisywane jest Turoldowi z Envermeux, biskupowi Bayeux, jednak wśród literaturoznawców brak jest jednomyślności w tej kwestii.