Lekarz z Auschwitz

Mehr zum Buch

Styczeń 1945 r. W Auschwitz-Birkenau pozostaje 4800 więźniów, którzy nie nadają się do marszów śmierci. Komory gazowe zostały zniszczone, a wojska sowieckie szybko zbliżają się do obozu, co uniemożliwia SS-manom zabicie ocalałych. 5 lutego Józef Bellert, wraz z grupą ponad trzydziestu lekarzy i pielęgniarek z Krakowa, przybywa do Oświęcimia, gdzie przez osiem miesięcy prowadzi prawdopodobnie największy szpital polowy w Europie. Mimo braku podstawowych zasobów, niesie pomoc medyczną wyzwolonym więźniom, których pacjenci ważą średnio 25-30 kg i cierpią na dur brzuszny, gruźlicę oraz inne dolegliwości. Boją się ludzi w kitlach, kojarząc ich z przeszłymi zbrodniami. Z 4800 chorych udało się przywrócić do zdrowia 4620 pacjentów. Bellert, cichy bohater, był konspiratorem, żołnierzem Legionów, działaczem niepodległościowym i Powstańcem Warszawskim. Jako skromny lekarz z Pińczowa nie dbał o odznaczenia wojskowe, a jeszcze pod koniec życia pomagał chorym, robiąc zakupy. Przywrócił ocalonym godność, zdrowie i wiarę w człowieka.