En son yürekler ölür

Mehr zum Buch

Bu kez yazar, ask'in yani sira organ nakli konusuna da dokundurmus kalemini. Yasamla olumun kiyasiya savastigi yol ayriminda ge-cen carpici bir oyku. Yani basimizda yasaniyormuscasina gercek... "Sen, gozlerinden atesler sacarak, zehirli oklarini bana yoneltirken, ben sana sik oldum Nehir...""Sen, tum satafatli tanimlardan siyrilip en dogal halinle, yaramazlik yapan cocuklar gibi boynunu bukmus bagislanmayi beklerken, ben sana sik oldum Deniz..." Yureklere dusen ilk kivilcimlar... Sonsuza dek surecegine inanilan ask, mutluluk... Ve o ugursuz kaza! Kadinin belleginde kalan son sozcukler... "Siki tutun Nehir!..."