Pismo, książka, lektura. Rozmowy: Le Goff, Chartier, Hébrard, Fabre, Lejeune prezentuje nowe zjawiska we francuskiej humanistyce, które są w Polsce mało znane bądź nieznane. Tematy tych rozmów: sposoby uprawiania nowoczesnej historiografii, oralność, piśmienność, druk w kulturze; książka i lektura jako przedmiot badań historycznych; autobiografie, dzienniki intymne, zapisy codzienne jako praktyki piśmienne i jako istotne źródło w naukach humanistycznych; antropologiczny sposób rozumienia literatury. 'Dwie właściwości tego pełnego zalet tomu zasługują na podkreślenie. Po pierwsze - kompetencja i swoboda autora tych rozmów. Paweł Rodak nie tylko swych rozmówców należycie komponuje, układając ich sekwencję podług węzłowych splotów historii antropologicznej, ale także z każdym z nich prowadzi dialogi znawcy zarówno twórczości poszczególnych autorów, jak i właściwych im problemów'. z recenzji Andrzeja Mencwela 'Żywa, dobrze napisana, pobudzająca do myślenia książka Pawła Rodaka jest doskonałym wprowadzeniem w problematykę współczesnej humanistyki przede wszystkim francuskiej - ale nie tylko'. z przedmowy Krzysztofa Pomiana
Communicare Reihe
Diese Reihe taucht tief in die komplexe Welt der menschlichen Kommunikation ein. Sie untersucht, wie Worte, Schweigen und nonverbale Zeichen unsere Beziehungen und Wahrnehmungen formen. Jeder Teil bietet fesselnde Erzählungen, die die feinen Nuancen menschlicher Interaktion und ihre tiefgreifenden Auswirkungen auf persönliches Wachstum aufdecken.


Empfohlene Lesereihenfolge
Przedmiotem książki Armanda Petrucciego Pismo. Idea i przedstawienie jest 'pismo uroczyste', innymi słowy wszelkie typy pisma, wykonane różnymi technikami, które wyróżnia rozpoznawalny w danej sytuacji (dzięki formie lub lokalizacji) zamysł podniosłości. Chodzi najczęściej o pismo przeznaczone do ekspozycji, przede wszystkim w otwartej przestrzeni miasta (elewacje budynków, pomniki) lub we wnętrzach budowli, lecz także o napisy umieszczane na obiektach artystycznych i przedmiotach codziennego użytku czy o pismo używane w rękopisach oraz książkach i czasopismach drukowanych (w miejscach zazwyczaj graficznie wyróżnionych, jak rubryki, incipity, eksplicity, strony tytułowe). Bogaty materiał pochodzący z Półwyspu Apenińskiego z okresu od XI do XX wieku stał się podstawą próby rozpoznania kontekstów, funkcji, tendencji oraz uwarunkowań kulturowych, społecznych, politycznych, graficznych i artystycznych, czyli historii użycia pisma uroczystego w Italii na przestrzeni ostatnich dziewięciu stuleci.