Ana Ristović ist eine Dichterin, deren Werk sich mit der Komplexität der menschlichen Existenz auseinandersetzt, mit einem feinen Sinn für Details und metaphorischer Tiefe. Ihre Poesie zeichnet sich durch einen intimen Ton aus, der alltägliche Momente durchdringt und ihre verborgenen Bedeutungen offenbart. Ristović beherrscht den Einsatz von Sprache, um die Vergänglichkeit von Gefühlen und Gedanken einzufangen, und schafft Werke, die sowohl persönlich als auch universell sind. Ihr Schreiben zeugt von der Kraft der Poesie, tiefe Wahrheiten über das Leben zu vermitteln.
Ana Ristović erkundet in ihren Texten das Zusammenspiel von Schmerz und Glück. Sie reflektiert intensiv und schafft es, Beobachtungen in eindrucksvolle Bilder und Selbstporträts zu verwandeln. Ihre unbefangene Herangehensweise lädt dazu ein, sich selbst und die eigenen Gefühle zu hinterfragen.
Ana Ristović (ur. w 1972 r.) jest znaną i utytułowaną serbską poetką, prozaiczką i tłumaczką szerzej nieznaną polskiemu czytelnikowi. Wydała dziesięć tomów poetyckich, które tłumaczone były m.in. na angielski, niemiecki, słowacki i słoweński. Jako tłumaczka na język serbski przekładała wiersze Marka Stranda, Margaret Atwood, Teda Hughesa czy Tadeusza Różewicza. Tom wierszy Śmieci z kosmosu (oryginalne wydanie z 2013) w przekładzie Miłosza Waligórskiego trafia w ręce polskiego czytelnika w specyficznym czasie wzmożonej koniunktury na tzw. literaturę odpadkową (pochylającą się nad nadprodukcją dóbr i zanieczyszczeniem świata), choć w jej poezji odpadki mają inny, szerszy, bardziej metaforyczny charakter. W swoich tekstach Ristović przedstawia rzeczywistość jako siedlisko chaosu, które można zrozumieć dzięki wolnej woli, przygląda się osobom wykluczonym, ?z marginesu?. Między słowami można wyczuć nostalgię za starymi czasami, lęk przed nieposkromionym rozwojem cywilizacji i tym samym? zanikiem poezji.
Zbierka básní mladej srbskej autorky v preklade Karola Chmela.